✴ صدای “صحرا “همچنان در قلب صحرای ترکمن پرطنین است

پایگاه خبری اولکامیز-  عظیم قرنجیک : خاموشی یک نشریه خوب یعنی عقب نشینی ما در عرصه فرهنگ .

🌷 نقش مطبوعات در فرآیند فرهنگ سازی در یک جامعه ، نقش کلیدی است . یک رسانه گروهی ، قادر خواهد بود که هویت فرهنگی جامعه ای را پاسداری، و در گذر و بلندای زمان ، فرهنگ گفتاری و نوشتاری آن جامعه را به نسل های آتی منتقل نماید . از این منظر ، نشریه وزین صحرادر عمر ۲۲ ساله خود ، در میان صحرائیان خوش درخشیده ، بار سنگین حفظ زبان ، فرهنگ و ادبیات ترکمن را به دوش کشیده بود .

🌹 متاسفانه ، در روزهای اخیر، خبر توقف و ابطال مجوز نشریه صحرا در رسانه ها منعکس شده است. فارغ از دلایل توقف این نشریه وزین ، آنچه فی نفسه اهمیّت و مایه تاسف و نگرانی است ، فقدان یک نشریه است . چرا که نشریات، بهترین پل ارتباطی میان ملت و دولت بوده، و بمثابه رکن پنجم و اساسی دموکراسی، و بسط ید مردم در یک جامعه مدنی هستند ، در واقع این نشریات مردمی هستند که، اگر چنانچه ارج و قربی در نزد دولتیان می داشتند ،مسالمت آمیزترین و منطقی ترین راه میان حاکمان و مردم و انعکاس خواست های مردمی و انتظارات دولتیان می بودند . چرا که از طریق مطبوعات آزاد و پویا هست که مردم نقدهای منصفانه و مشفقانه، و نظرات پویای خود را به مسئولان منتقل ، و این امر، می توانسته بطور غیر مستقیم از مصادیق اصل مهم شورا و مشورت ،” وامرهم شورا بینهم… ” باشد .

🌹 نشریه وزین صحرا، در چندین سالی که مشغول فعالیت در عرصه مطبوعاتیان بوده ، نشان داده که از توانایی و ظرفیت بالایی برخوردار بوده ، و کیفیت و تنوع موضوعات و مقالاتی که در آن چاپ و منتشر می شده ، همواره مورد تحسین بوده است ، چرا که کیفیت مطالب و مقالات مندرج در نشریه ، گواهی بوده از عمق اندیشه نویسندگان و دقت نظر سردبیران و دست اندرکاران نشریه، که توانسته بودند، مخاطبین خود را از میان گروه های مختلف اجتماعی پیدا کنند، و آنان را برای یافتن شماره جدید نشریه ، مشتاقانه بطرف کیوسک های مطبوعاتی بکشانند، و مخاطبان خود را در تماس مستمر با فرهنگ و… ترکمن نگاه دارند . اینک خاموشی یک رسانه خوب و وزینی چون صحرا ، شاید به مثابه عقب نشینی جامعه ترکمن در عرصه فرهنگ و ادب باشد ، چرا که ما اهل قلم و اندیشه، بخوبی نتوانسته ایم ، این بار فرهنگی را به دوش بکشیم، و یک نشریه را که متعلق به همه ما بوده و مسئولیت سرپا نگاه داشتن آن متوجه یکان یکان ما بوده ، از عهده حفظ اش برنیامده ایم .

🌹 نشریات کاغذی یکی از اساسی ترین کالاهای فرهنگی وبه عنوان مهمترین دستاورد تمدن بشری است . توقف و عدم انتشار آن شاید تقصیر ما اهالی قلم و مخاطبان نشریات بوده باشد، که بواقع و به کفایت حامی و حمایت گر نبوده ایم ، کاش پیش از این که نشریه صحرا، بصورت فیزیکی و کاغدی در دکه های مطبوعاتی غایب بزرگی محسوب می شد ، می توانست با باز کردن کانال ارتباطی در فضای مجازی در قالب سایت و تلگرام و … ، مخاطبان نشریه را، همچنان پویا و پرتحرک حفظ می کرد، و حامی خلاقیت های نو و جدید مخاطبان جوان و پر آتیه ، در کنار تجربیات اهالی قلم و اندیشه، می بود، و فضای مطلوبی را در عرصه اطلاع رسانی و حمایت از خلاقیت های اندیشه ای و فکری نوقلمانِ نواندیش، فراهم می کرد .

🌷 ولی حیف و صد حیف ، که چه بسیار از نشریات خصوصی وزین و پرمحاطب، به دلایل و لحاظات متعدد، اعم از گرانی کاغذ و دغدعه چاپ و توزیع و فروش و… ، حال و روز خوشی را متاثر از حال و روز اقتصادی کشور ، – که کسی هم ، توانایی سامان اوضاع اقتصادی را علیرغم خواست شان ندارند – ، تجربه کرده ، و چابکی و چالاکی ابتدای دوره انتشارشان را ، که با هزاران امید و آرزوی خدمت فرهنگی برای جامعه ، وارد کارزار مطبوعاتی کشور شده بودند ، در ادامه پس از چندین سال انتشار و دست نوقلمان را گرفتن ها. ومعرفی نویسندگان و اندیشمندان توانمند به جامعه و کسب تجربیات بیشمار و …. ، توان رقابت نابرابر در مقابل نشریات مورد حمایت و خاصه خرجی های دولتیان ، و متصل به بودجه دولت – و البته در جهت و همگام با منویات آنان – را نداشته، و از گردونه طبع و نشر کنار می کشند . و در عصر موسوم به ارتباطات ، به دلیل مشکلات مالی و اقتصادی ، در سکوت به خاموشی می روند .

🌹 امید که چراغ معدود نشریات و مطبوعات جامعه ما ، همچنان پرفروغ و فروزنده تر بماند .چرا که ، جامعه ترکمن بیش از هر زمانی، نیازمند مطبوعات حرفه ای و آزاد است ، و نبود آن بدون شک ، آسیب های جدی در عرصه فرهنگ و حفظ آداب و سنن قومی و … به دنبال خواهد داشت .