عزاداری در بین ترکمنها

پایگاه خبری اولکامیز- حاج آنه محمد مارامایی: درمیان هرقوم وملتی فرهنگ های خاصی وجود دارد که شاید برای اقوام  وملل دیگر کمی مایه تعجب باشد .

چند روز پیش یک فیلمی دیدم ازعزاداری اقوام کرد پارسه گویا در استان گیلان که بهنگام تشیع جنازه چند نفر با انواع ابزار والات موسیقی همراه جماعت بودند.

شاید یکی دیگراز دلایل تغییرات وضعیت اقتصادی مردم جامعه باشد ترکمن ها درقدیم حدودا چهل الی پنجاه سال پیش عزاداری شان خیلی گسترده بود بطوریکه کل روستا ویا اکثر مردم شهر حضور داشتند تا اینکه زمان گذشت این جماعت کمتر و کمتر شد و به افراد خاص منجمله فامیل ها، بستگان و اقوام نسبی وسببی و… مرحوم محدود گشت بطوریکه اگر کسی در روستایی فوت می کرد یک فرد ازهمان روستا بی توجه به مراسم دنبال کار وزندگی خودش می رفت و اعتقاد داشت که درمدت چند روزه مراسم یک الی دوبار به مراسم برود کافی است .

یکی ازدلایل آن بنظر خودشان زحمت زیاد ندادن به اهل عزادار و غیره است اما درقدیم همه اهالی روستا ویا اکثرمردم شهر کاملا در زمان برپابودن چادر حضور داشتند وبعد ازبرچیدن چادر دنبال کار و زندگی خود می رفتند.

انصافا هم حق با مردم این زمانه است به چند دلیل:

فشار زیاد زندگی که همه اهل خانواده هم دنبال کار بروند باز هم زندگیشان لنگ است .

دوم دلیل شاید عادی شدن مرگ ومیرها بخاطر زیاد شدن جمعیت و قاعدتا تکرار هر روزه مرگ و میر در روستا ویا شهر و… است.

سومین دلیل هم شاید مردم ازبس که در گذران زندگی درمانده اند مرگ یک فرد را بمنزله راحت شدن از زجرهایی است که مردم می کشند.و… در کل گذران زندگی برای مردم ایران یک معضل بزرگ است در کل مردم معنای زنده بودن را ازدست داده اند چون زندگی که درآن  همه اش رنج.غم.مشقت. .نگرانی.استرس.و… باشد زندگی نیست بلکه زندان بزرگی است که مردم اسیر آن گشته اند .

آسایش .آرامش.راحتی خیال .غم فردا را نداشتن.به آینده فرزندان امیدوار بودن .تفریح.گردش به هنگام نیاز روحی و جسمی و… از واجبات زندگیست..

مردم ایران هم واقعا با برخی سیاست های پراشتباه و ندانم کاری و … تصمیم گیران امور مملکت در تأمین نیازهای اولیه زندگیشان مانده اند  و…

اینها چند نمونه از مواردی است که مردم نسبت به عزا.غم .اندوه و…دیگران حتی اهل خانواده خودشان  هم بی خیال شده اند.

دیگر مردم عزاداریها را محدود کرده اند قبلا چادرعزاداری هفت روزه بود بعد شد پنج روزه الآن هم شده سه روزه. فرداها هم قطعا یک روزه خواهد شد و شاید نعوذ بالله مانند بعضی از مناطق ترکمن مراسم را فقط تشیع جنازه چند ساعته بدانند و با دفن کردن میت همانجا ازهمه حاضران تشکر کنند و ختم مراسم عزاداری را اعلام نمایند

 من نمونه هایی ازاین وضعیت را دربعضی مناطق دیده ام که صاحبان عزا با اعلام به روحانی مراسم برپا داشتن چادر را بخاطر نداشتن توان پذیرایی چند روزه  اعلام داشته اند که شورای روستا با پیشنهاد روحانی روستا از مردم خیر کمک گرفته برای مرحوم چند روزه چادرعزا برپا داشته اند و حتی خود مشاهده کردم که نصف روزه چادر را برپا داشتند وبعد جمع کردند.

کلام آخراینکه گذر زمان درفرهنگ ها .عقاید .آداب ورسوم و…تأثیر زیادی می گذارد .وگاه مراسماتی چون عزا وغیره رنگ وشیوه خاصی پیدا می کند که انسان ناچارا باید قبول کند وتن به تغییرات چه خواسته وچه ناخواسته دهد بقول معروف گر زمانه با تو نسازد تو با زمانه بساز. ولی درکل این تغییرات برای افراد سن بالا که آن وضعیت ها را دیده اند چندان قابل تحمل نیست .به امید فردای بهتر.

www.ulkamiz.ir