درسهایی ازانتخاباتِ آمریکا

پایگاه خبری اولکامیز- یادداشتی از امان محمد خوجملی : انتخابات ریاست جمهوری امریکا با تمام حساسیتها، هیجانات، دو قطبی ها، دشمنی ها، جذابیت های خاص خود به پایان رسید و جوبایدن نامزد دموکراتها با کش و قوس های فراوان به پیروزی رسید.

انتخابات امریکا زیبایی های خاص خودش را دارد. چون همه چیز از قبل در چارچوب های قانونی و شفاف و مشخص که با آزمون و خطاهای فراوان و با انباشت تجارب در طول صدها سال با حک و اصلاح مکرر بدست آمده، تعریف شده است. هیچکس از حق کشی و بی عدالتی نگران و ناراحت نیست و اگر هم باشد بسیار ضعیف است. مانع شرکت گسترده ی مردم در انتخابات نمی شود. وجود نهادهای مدنی قوی، شخصیتهای طرازاول، رسانه های آزاد، قوه قضائیه مستقل و بی طرف اطمینان و اعتماد لازم را به مردم می دهد که رایشان خوانده خواهد شد و سرنوشت ساز و تاثیر گذاراست.

قدرتمندترین فرد کشور هرچقدر هم بگوید تقلب شده است بدون مستندات لازم کسی به حرف او گوش نمی کند حتی آنها قضات منصوب خودش باشد. هیچ چیز پنهانی وجود ندارد که کسی را به شک بیندازد. همه چیز مانند مسابقه ی فوتبال جلو چشم مردم جریان دارد. حتی درصد آرا، فاصله ی آرای دو نامزد، میزان مشارکت مردم لحظه به لحظه اعلام می شود.

میزان مشارکت اقلیتهای قومی، نژادی، دینی و مذهبی در آمارها لحاظ می شود. نهادهای قانونی و جا افتاده با خوش آمد و بدآمد دیگران کاری ندارند و نمی توانند هم داشته باشند چون خروج از قانون و مقررات اعلام شده رسوایی بزرگی برای بانیان آن در پی دارد. مردم آنقدرها به نهادهای قانونی اعتماد دارند که توانسته اند بدون دغدغه و نگرانی بیش از صد میلیون رای را با پست ارسال نمایند.

این سرمایه ی کمی برای یک حکومت نیست که مردم صرف نظر از اینکه قدرت در دست کیست به آن اعتماد کنند. برای اثبات حقانیت یک نظام سیاسی نیازی نیست دچار تکلف شده و به هزاران دوز و کلک متوسل شده و تبلیغات راه انداخته شود. همین برگزاری انتخابات آزاد و رقابتی و بی طرفانه کافی است مردم جهان در مورد آن حکومت به داوری بنشینند.

این را می شود با انتخابات خودمان مقایسه کرد که در سال ۸۸ کسانیکه که سلامت انتخابات را زیر سئوال بردند حدود یازده سال است هنوز از فیض رافت اسلامی حصرخارج نشده اند.

یک نکته جالب دیگر در این انتخابات کافرستان و دارالکفر به چشم می خورد، پیروزی مجدد زن مسلمان بنام ایلهان عمردر انتخابات مجلس نمایندگان امریکاست که کافران دارالحرب ایشان رابرای خدمت در مجلس قانون گزاری به همدینان و همکیشان خود ترجیح دادند. ولی ما در ایران سعی کردیم یک زرتشتی را از عضویت در شورای شهر یک شهر کوچک حذف نمایم تا به اصطلاح برتری دین مان را به این شکل به جهانیان نشان دهیم! اما موفق نشدیم. اینها تفاوت کمی بین ما و آنها نیست اما برای دیدن و عبرت گرفتن از این رویدادها فقط چشمان باز و بی طرف و بی غرض لازم است. به قول مولانا: آنکه گوید جمله حق اند احمقی است /  آنکه گوید جمله باطل اوشقی است.

www..ulkamiz.ir