در تکریم استاد دردی طریک / بسیار خوبان دیده ام، اما تو چیز دیگری!
پایگاه خبری اولکامیز- یوسف بدراقی ؛ فعال فرهنگ و رسانه : ۱. دردی طریک فقط یک خواننده خوش صدا نیست . اصولا وقتی از دردی طریک ، رحیم خیوه لی ، نظرلی محجوبی ، صبوحی ، با خوشی، مجیدتکه، حالت سعادتی و… سخن می گوییم از آدمهایی صرفا خوش صدا سخن نمی گوییم بلکه از محافظان و حارسان زبان ، ادب وفرهنگ ترکمن حرف می زنیم . از پاسداران هویت فردی و جمعی ترکمنها و هویت قومی در وطنی بزرگ و آب وخاکی مشترک به نام ایران سخن می گوییم .
دردی طریک در آشنایی ما با مختومقلی فراغی ویابهتر است دقیق تر بگوئیم درانس والفت گرفتن ما با فراغی سهم بسزایی دارد .انس و الفت گرفتن با دیوان اشعار مختومقلی ، برای ما که هرچه می آموزیم به فارسی می باشد کاری است بس دشوار.
اما اگر نبود حنجره بی مثال حاج طریک ها ، بدون شک برای بسیاری از ما فارسی خوانده ها این دشواری رنگ محال هم به خود می گرفت و هیچگاه نمی توانستیم جسارت به خرج دهیم و تن به امواج فلک فرسای آن محیط اعظم عرفان بزنیم .
ولی تنها هنرنمایی این پهلوان آواز و موسیقی ترکمن نیست ، اگر نبود همراهی دوتار و کمانچه (قیجاق) حتی این سازها هم ناشناخته بود و شاید به خاطره ها می پیوست .
۲. نو آوری عنوانی است که ذیل آن خیلی ها به تقلید و تکرار رسیده اند ودر سودای سری در میان سرها درآوردن ، استعداد خود را هدر دادند.
دردی طریک اما نوآوری کرد به معنای واقعی کلمه ! آنهم در چارچوب موسیقی!
سبک خاص ، صدای گیرا و نافذ او به گونه ای است که آدم از شنیدن آوازش هیچگاه خسته نمی شود . این ویژگی باید درس مهم موسیقی قومی باشد تا هر طفل نوآموزی با قرار دادن دوتار در کنار سازهای برقی گمان نبرد توانسته نوآوری کرده و پیوند بین سنت و تجدد برقرار کند!
کاش مراودات فرهنگی ما با ترکمنستان طوری رونق داشت که حاج طریک بتواند با بزرگان موسیقی آن اقلیم ، کاری مشترک انجام دهند و تشنگان موسیقی سنتی را سیراب نمایند . حیف که مردان سیاست ، هنر را به حاشیه برده ، گوش جهان را از شنیدن یکی از شنیدنی ترین آثارموسیقی محروم کرده اند .
۳. اگر غایت هنر را به دست آوردن دل عام و خاص بدانیم . دردی طزیک از معدود معاصران است که توانست به چنین رتبه رشک برانگیزی دست یابد .
کمتر هنرمندی را در میان ترکمنها داشته ایم که توانسته باشد همچون او دل همگان را بدست بیاورد. توجه داشته باشید که داریم از موسیقی سخن می گوییم که دراین سالها از مهجورترین هنرها بوده و علیرغم استقبال مردم ، همواره مشکلاتی فراوان برسرراهش قرار داشته است.
می دانید برای تقویت ، آموزش و ترویج موسیقی ترکمن هیچ کاری صورت نگرفته که هیچ ، بلکه برای تحدید موسیقی از هیچ تلاشی فروگذارنشده است . از عدم حمایت قانونی گرفته تا صدور احکام شرعی ( بگذاریم و بگذریم). اما در چنین شرایط هولناکی ، دردی طریک از محبوب ترینهاست .
در طی چنددهه فعالیت، بی شک هرطعنه ای را شنید، هرقضاوتی را تحمل کرد ولی در دام نیافتاد و راه خود را رفت و وقعی به هیاهوی بسیارمدعیان کم مایه ننهاد ، اما شعر و پیام و درس های بزرگان شعروعرفان راباصدایی بلندوگیرا خواند و نشان داد که او هم یک معلم اجتماعی و فرهنگی است و دوست دارد مخاطبان را از مسیر هنر به سرچشمه اخلاق ، عدل و شرافت برساند.
۴.همه اینها را گفتم اما این را هم اضافه کنم که هم از استاد گله دارم و هم از متولیان امرهنر و موسیقی و مدیران فرهنگ وارشاداسلامی ، گله ای مشترک !
گله ام از همه اینها بابت کم کاری دراین روزها و عدم فعالیت و نشر آثار در فضای مجازی و کاهش ارتباط با جوانان و تربیت نیروهای تازه است . آنهم در این روزها که ابتذال از شش جهت به ما هجوم آورده و از در و دیوار ، آلودگی صوتی می بارد . سکوت دردی طریک ها در چنین هنگامه ای جایز نیست و سکوت و عدم حمایت از هنرمندان دلسوز از جانب مدیران ادارات و نهادهای مرتبط با هنر موسیقی ظلمی است مضاعف!
www.ulkamiz.ir
