یادداشت

برای مراد دویده قربانی

پایگاه خبری اولکامیز – دکتر ناصرقلی سارلی: آدم‌هایی در دنیا هستند که وقتی ملاقاتشان می‌کنی انگار می‌کنی سال‌هاست با آنان دوستی و آشنایی داری.

مراد قربانی که من همیشه مراد دویده صدایش می‌کردم برای من از همین آدم‌ها بود. لازم نبود برای ارتباط گرفتن و تبادل پیام حتی باهم گفت‌وگو کنیم. نفس حضور در یک فضا، حتی فضای مجازی، کافی بود تا حرف دل‌هایمان هم‌رسان شود.
مهربانی، دلسوزی، ادب و فرهیختگی در کردار و رفتارش نهادینه بود و از ابراز دوستی، احساسات و عواطف خود هرگز دریغ نمی‌کرد.

از بزرگان قوم بود و حسرت ما از آن است که بزرگانی چون مراد دویده با این ویژگی‌های اخلاقی، فکری و رفتاری زیاد نیستند.

او نمونه یک ترکمن روشنفکر و پیشرو بود و باوجود دلبستگی تام و تمام به ایل خود، روابط گسترده و شایسته‌ای با همفکران و شایستگان هر قوم و مذهبی داشت.

از او بسیار آموختم به‌ویژه صراحت و نگاه انتقادی او با رعایت آداب و اخلاق می‌تواند الگویی باشد برای مطالبه‌گری و کنشگری در عرصه فرهنگ، اجتماع و سیاست.

دریغ و درد که هر جمله دیگری بخواهم اضافه کنم باید به صیغه ماضی نوشته شود.

امید دارم ترکمن‌صحرا فرزندانی شایسته و آزاده چون مراد دویده را بیشتر در دامان خود بپرورد.
خداوند بزرگ او را در سایه رحمت و رضوان خویش بدارد و بنوازد.

www.ulkamiz.ir


نمایش بیشتر

نوشته های مشابه

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

همچنین ببینید
بستن
دکمه بازگشت به بالا