ارجحیت فعل سیاسی بر فرصت طلبی سیاسی!!

پایگاه خبری اولکامیز – این یادداشت رسیده در انتقاد به مطلبی از حامد صمدلویی با تیتر « ارجحیت شایسته سالاری بر قوم گرایی » به رسته تحریر در آمده است که در ذیل می خوانید:

در درس علوم سیاسی اولین قدم یادگیری این است که:
امر سیاسی،امری است واقع،معطوف به قدرت.
در فرایند کسب قدرت،در نظامی مبتنی بر آرای عمومی،آنی صلاحیت بدست گیری قدرت را دارد که بتواند نظر رای دهندگان را جلب و جذب نماید.

در فرایند رقابت انتخاباتی ، آنی ذیحق است که آرای بیشتری را کسب می کند.
و رای دهندگان یا موکلین حق دارند از نماینده پیروز خودشان (اینجا رییس جمهور ) بخواهند با تکیه بر آرایی که به او دادند،(وزن کمی،چون در این نوع رای گیری کمیت یا شمارش مد نظر است نه کیفیت) نظراتشان در عمل به منصه ظهور برسد.
تا اصل مهم و اساسی دیگری از سیاست ،جامعه عمل پوشد.

و آن اینکه:
عمل سیاسی که امر واقع است،معطوف به قدرت است و قدرت در نماد انتزاعی دولت به مرحله واقعی می رسد.
با این استدلال،هیچ حزب و گروهی نیست که در ساحت و فضای سیاسی کنش کند و هزینه های مختلف آنرا به پردازد و رقیبان از راه رسیده و با فرصت طلبی،کیک پیروزی را تصاحب و کنشگران واقعی که پیروزی را رقم زدند به چوب ناسیونالیسم، قوم گرایی، مذهب گرایی و…..برانند.

اگر ترکمن ها کرسی هایی انتخابی را از خبرگان، نمایندگان مجلس تا ngo را کسب کردند، در قاربتی قانون مدارانه و بر اساس قانون اساسی و قوانین مصرحه در کشور این راه سخت را پیموده اند که همیشه شکر گذار و قدردان کشور خودشان ایران و جمهوری اسلامی و رهبری بوده اند.

اینکه این موفقیت ها را به رخ رای دهندگان کشیده و منت بر سر آنان بگذارند دور از انصاف است.

در انتخابات اخیر ریاست جمهوری رای حداکثری شهرها و مناطق ترکمن نشین خود گویای مشارکت بالا و بالنتیجه توقع آنان در مشارکت سیاسی و هدایت جامع بقدر تلاش خود که نه بل بقدر وسع مسئولین باید بوده باشد.
توجه داشته باشیم که امروز استانداری در دست کسانی است که نه بر اثر تلاش در ستاد های پزشکیان، بل فرا رفته از نردبان وفاقند.

و سزاوار نیست که قلم بدستان در خدمت این نو رسیده گان به قدرت، کنشگران هزینه داده را فرصت طلبانه و ظالمانه متهم به قومگرایی نمایند.
شنبه۶/۱۱/۱۴۰۳

محمد کاربر اولکامیز

www.ulkamiz.ir