گفتگوی اولکامیز با احمد مراد پور وکیل مدافع روزنامه نگار ترکمن

پایگاه خبری اولکامیز- امان محمد خوجملی روزنامه نگار منتقد ترکمن که دوم تیرماه سال جاری با حکم بازپرس شعبه ۵ بازپرسی دادگستری گنبد روانه زندان شده بود پس از تحمل ۱۲ روز حبس آزاد شد. پرونده وی خاتمه نیافته و هنوز در حال جریان است. در این بین احمد مرادپور حقوقدان گنبدی ، وکالت او را بر عهده گرفت تا بصورت قانونی از حقوق این فعال سیاسی – رسانه ای اهل سنت دفاع کند. به همین مناسبت با وی در باره کم و کیف پرونده خوجملی گفتگویی انجام دادیم که در پی می آید :

س – آقای مرادپور ، چه عواملی باعث شد وکالت امان محمد خوجملی را بر عهده بگیرید؟

سابقه ی آشنایی بنده و آقای خوجملی به حدود دو دهه پیش بر می گردد . تبعا به واسطه ی فعالیت های اجتماعی و سیاسی دوستی عمیقی بین ما شکل گرفته است.  بعد از خبر احضار ایشان از سوی دادسرا دوستان مشترک با بنده تماس گرفتند و رایزنی ها پیرامون نحوه کمک به اقای خوجملی آغاز گردید. پیشنهادات مختلفی از سوی سایر همکاران بنده نیز برای پذیرش وکالت اقای خوجملی مطرح بود که شایسته قدردانی می باشد در نهایت ترجیح این بود که بنده شخصا  دفاع از ایشان را به عهده بگیرم، ضمن اینکه  دفاع از حقوق قانونی اقای خوجملی فارغ از نوع اتهام و فعالیت های اجتماعی و سیاسی ایشان یک کار حرفه ای می باشد.

س – ارزیابی شما بعنوان کسی که اهل قلم هستید و هر از گاه مطالبتان در اولکامیز منتشرمیشود از یادداشت های خوجملی چگونه است ؟

به اعتقاد بنده یادداشت های اقای خوجملی از نظر شکلی از تکنیک خاصی برخوردار می باشد ، نثری روان وگیرا همراه با طنز و نیشی نهفته در محتوی  و این قابلیت را دارد که درجامعه بسیار فراگیر شود. ایشان  فردی صلح طلب بوده و مخالف هرگونه تعصب  نژادی و مذهبی می باشد و  بصورت کلی دوستدار انسان به اعتبار انسان بودن می باشد. در نوشته های او هیچگونه عناد با دیگران مشاهده نمی شود لیکن متضمن گلایه های فراون نسبت به نهادهای حکومتی می باشد. به اعتقاد بنده گلایه های اقای خوجملی نمی تواند وصف مجرمانه داشته باشد مصادیق اقدام علیه امنیت ملی در قانون مشخص است و نمی توان هر اقدام مدنی را عملی مجرمانه، امنیتی  و مخرب تلقی نمود .

س – اتهامات آقای خوجملی چه بوده است ؟

اتهام اقای خوجملی نشر اکاذیب و اقدام علیه امنیت ملی می باشد وبا توجه به اینکه پرونده  فعلادر مرحله تحقیقات می باشد  نمی توانم جزییات ان را  مطرح نمایم.

س – آیا روند بازداشت خوجملی مطابق قانون بوده و حقوق ایشان رعایت گردیده است؟

در رسیدگی مقدماتی بازپرس پرونده اقدام به صدور قرار بازداشت موقت نموده اند که سنگین ترین  قرار در سلسله قرارها می باشد این قرار به واسطه انکه منجر به حبس می گردد. در جرایم خاص و در صورت ثبوت وپژگی های  رفتاری متهم برای بازپرس با نگاهی احتیاطی برای حفظ آثار و ادله جرم  صادر می گردد ، تشخیص بازپرس  پرونده این بوده است که همه این امور برای صدور قرار بازداشت موقت برای اقای خوجملی مهیا بوده  است، اینگونه موارد تشخیصی می باشد ممکن است  در موارد مشابه بازپرس دیگری ابدا” قرار بازداشت موقت صادرننماید بنابر این می توان گفت که اقدام دادسرا بر اساس ظرفیت های  قانونی با تشخیص شخصی  بوده است  لیکن قانونگذار امکان قانونی برای اعتراض به تصمیم بازپرسی را نیز در نظر گرفته است کما اینکه این اعتراض منجر به رسیدگی مجدد در دادگاه انقلاب ومخالفت ریاست دادگاه با  ادامه قرار بازداشت گردید  که در نهایت با نقض قرار پیشین دادسرا مکلف به صدور قرار وثیقه گردید، توجه داشته باشید نظر شخصی وکیل در مورد موضوعات قضایی را می توان از اقدامات  وکیل استنتاج نمود.

س – آیا اتهامات آقای خوجملی، سیاسی و یا مطبوعاتی می باشد و با حضور هیات منصفه رسیدگی می شود؟

خیر ، اتهام اصلی ایشان اقدام علیه امنیت ملی  می باشد و این اتهام مطابق قانون در زمره جرائم سیاسی نمی باشد همچنین با توجه به اینکه انتشار یادداشت های اقای خوجملی در کانال تلگرامی بوده مشمول قانون مطبوعات نیز نمی گردد بنابراین به اتهام ایشان در دادگاه انقلاب و بدون هیات منصفه رسیدگی می گردد.

س – به نظر شما آیا انتقاد صریح از عملکرد مسئولان جرم می باشد در اینصورت چه حاشیه امنیتی برای خبرنگاران و فعالین رسانه ها وجود دارد؟

خیر.  بی تردید انتقاد فی نفسه جرم نیست اگر شیوه حکمرانی خلیفه راشد علی ابن ابیطالب را الگویی برای حاکمان خویش فرض نماییم در اینصورت شنیدن سخن مخالف و منتقد نه تنها جرم نیست بلکه شایسته تقدیر می باشد چرا که این امر سبب اصلاح امور می گردد آن خلیفه شهید در خطبه ۲۱۶ از نهج البلاغه می فرماید: « پس با من از گفتن حق یا رأى زدن به عدل باز نایستید، زیرا من در نظر خود بزرگتر از آن نیستم که مرتکب خطا نشوم و در اعمال خود از خطا ایمن باشم. مگر آنکه، خدا مرا در آنچه با نفس من رابطه دارد، کفایت کند زیرا او تواناتر از من به من است. »

بنا به تعبیر فوق و  به اعتقاد بنده اگر چنانچه در قلم نویسنده و روزنامه نگار تحریک و تحریص مردم برای شورش ، براندازی و نظایرآن نهفته نباشد نمی توان به صرف انتقاد و گلایه ایشان را تحت تعقیب قرارداد نویسندگان مترجمان دردها و کاستی های جامعه می باشند و باید سخن انان را شنید و اینان اتفاقا” اسباب قوام حکومت می باشند و در واقع  وجود مخالف و منتقد برای یک جامعه سالم نعمت و برکت می باشد، دریک حکومت مردم سالار دلیلی برای سرکوب منتقد وجود ندارد درصورت اتخاذ چنین  راهبرد ی، در کوتاه مدت  فرهنگ تملق و چاپلوسی و مجیزه گویی غالب می گردد و در سایه این فرهنگ خود حکومت ها اسیب می بینند .

س – آقای مرادپور ، در پایان گفتگو اگر سخن ناگفته ای دارید بفرمایید ؟

نویسندگان و خبرنگاران فعال می بایست توجه داشته باشند که کار ایشان بسیار حساس می باشد مسائلی نظیر آزادی بیان تحت شرایط اجتماعی و سیاسی می بایست با ظرافت بکار گرفته شود تا ضمن انتقال مفاهیم به صورت قانونی به حاکمان امکان سوء استفاده مغرضین فراهم نگردد.

س – از اینکه به سئوالات اولکامیز پاسخ دادید سپاسگزاری می کنم موفق و سربلند باشید

خواهش می کنم، بنده هم متشکرم

* گفتگو از : لطیف ایزدی

مدیر مسئول پایگاه خبری اولکامیز  و عضو خانه مطبوعات استان گلستان

ترکمن صحرا ، پنج شنبه ۱۷ تیر ۱۴۰۰

www.ulkamiz.ir