چرا شرکت در دور دوم انتخابات ریاست جمهوری مهمّ است؟!
برای داشتن فردایی بهتر به دکتر مسعود پزشکیان رای می دهم
پایگاه خبری اولکامیز – عثمان آخوند نظری : در این خصوص یه احساسی دارم میخواهم بنویسم به قول معروف “اگر نگم دلم میسوزد اگرم بگم میترسم پل اونور بماند! “
ولی بهرحال باید گفت.
در حدّ سواد اندکم و درکی که از اوضاع دارم میخواهم احساسم را صادقانه به اشتراک بگذارم شاید کسانی باشند که در حسّ و حالم شریک باشند!
خدا نکند کسی برانداز باشد ولی منتقد اجتماعی میتوان بود و باید بود! [لیس للانسان الا ما سعی]
وضعیت فعلی که درآن به سر می بریم گرانی ها رم کرده ارزشها را گم کرده، تعریف ارزشها تغییر کرده و جابجا شده!
لحظه به لحظه بی ارزش شدن پول ملی به تبع آن ذلّت ملّت ایران، وادار به انتقاد می نماید!
از یک سو به اینکه یک ایرانی هستیم. آریایی هستیم، در کشوری متمدّن ، کهن ، ثروتمند ، نخبه پرور و هنرخیز به دنیا آمده و زندگی میکنیم می بالیم و از سوی دیگر از وضع اسفناک زندگی تحریمی می نالیم!
چکار باید کرد؟ چه می توان کرد؟! چه ها نکرده ایم؟!
در این ۴۵ سال ما ملت ایران دادنی ها را دادیم! کم ندادیم زیاد دادیم هر چی در توان مان بود دادیم! امتحان دادیم ، خون دادیم ، جون دادیم ، جَوون دادیم ، هوی و های دادیم، هراز گاهی رای دادیم ، مسئولین مملکت را در دل خود جای دادیم! خودمان هیچ جا جای نگرفتیم!
دلمان خوش بود نظام مقتدر داریم ولی متاسفانه این اقتدار درخدمت دیگران انگاری برای دیگران تعریف و تشکیل شده است! صبوری و امیدواری پیشه کردیم اما سختی زندگی به حدّی رسیده و دارد میرسد که صبر و امید هم رنگ باخته تبدیل به یاس شد اینو مردم در انتخابات های گذشته نشان دادند. ولی بازم “در ناامیدی بسی امید است”
ما مذهبیون خصوصا حوزوی ها بر این باوریم که با دعا مراقبه و صبر میشود مشکلات را تحمل و برطرف نمود ولی آنقدر وضعیت اسفناک است که “خودمانیم” گاهی در دل خود میگم خدا هم ندای ما را نمی شنود! حتما یه جای کار ما ایراد دارد که دعای ما قبول نمی شود!
حدیثی هست که میگوید:
“قوام الدنیا باربعه اشیاء بعدالت سلاطین، بعلم علماء، بسخاوت اغنیاء، بدعاء فقراء”
قَوام دنیا بر۴ چیز استوار است، عدالت فرد مسئول، عمل به علم علما، سخاوت ثروتمندان و دعای فقرا و مظلومان .
دنیای فردی ما ، زندگی شخصی ما. دنیای جمعی ما ، وطن ماست و دنیای فردی ما به شدت تحت تاثیر دنیای جمعی ماست! وهمینطور دنیای جمعی (وطن) ما نیز تحت تاثیر جهان پیرامون!. ولی شرایط بگونه ایست که گویا ازتمام دنیا طردشده ایم!.
چه بایدکرد؟!
” اِنّ الله لایغیّرُ ما بقومِِ حتی یُغیّرو ما بانفسهم”
قطعا خداوند سرنوشت هیچ قومی را تغییر نمیدهد تا خودشان تغییرنکنند
اکنون براین باورم که خداوند ندای ماراشنیده دعای ماراقبول کرده و میخواهد کمک بکند که وضعیت موجود را تغییر دهیم!
قرارنیست معجزه ای یا کرامتی ازماورای عالَم برای ما رخ بدهد! یا از کره ماه منجی بیاید!
اتفاقا همین که داوطلبی ازجنس خود مردم تعیین صلاحیت شده ، خودش برای ما معجزه است یعنی خواست خدا براین است که میخواهد درتغییر ، بماکمک کند! باید این فرصت را غنیمت شمرد. اکنون زمان آن است بقول معروف “از تو حرکت ازخدابرکت”. اینک باید برای تغییر کردن وتغییردادن گام برداشت .
چه کسی را بایدانتخاب کرد؟!
خداوند متعال در قرآن می فرماید: “هل یستوی الذین یعلمون والذین لایعلمون”
آیا آنانکه آگاهند با آنانکه ناآگاه اند برابرند؟! هرگز برابر نیستند.
اکنون برای تغییر دادن به وضع موجود و آینده ای بهتر، ازبین دو گزینه یکی را باید انتخاب کرد .
یکی که بدون سهمیه و با تلاش خود به دانشگاه رفته، سالها در میان مردم بوده خدمت کرده از حال و روز مردم آگاه است، وعده های ناممکن نمیدهد و قول میدهد که سعی کند به بدی و بدبختی و رنج و فلاکت که گویند ته ندارد، پایان بدهد! و آن شخص دکتر مسعود پزشکیان است.
به نظر من دلیل انتخاب پزشکیان ” ترجیح بلامرجح ” نیست. به امید آینده ای بهتر.
www.ulkamiz.ir
