اصل ۱۵ قانون اساسی و مواضع شادمهر
پایگاه خبری اولکامیز- امان محمد خوجملی : اخیراً گروهی از نمایندگان مجلس یازدهم طرحی را امضاء و تقدیم مجلس کرده ودر آن خواستار اجرای اصل ۱۵ قانون اساسی و تدریس زبان مادری اقوام در آموزش و پرورش شده بودند. گویا این طرح در مجلس دهم هم مطرح شده ولی به جایی نرسیده است. درپای آن طرح نام هر سه نماینده ی ترکمن غراوی و طیار و نورقلی پور در کنار سایر نمایندگان دیده می شود. اما با کمال تعجب در پای این طرح نام نمایندگان ترکمن(امان قلیچ شادمهر وجلال ایری) نبود. نبودن نام آقای شادمهر که خودش معلم و اهل ادب وفرهنگ بود باعث تعجب و حیرت نخبگان ترکمن شد.
شادمهر زیر سئوال رفتن مواضع خود توسط اهل قلم و اندیشه را دریافته بود خواست با شفاف سازی جواب دهد که چه کرده است. اما توجیهش خیلی قانع کننده نبود.
اودر فایل صوتی و تصویری چهار دقیقه ای که در فضای مجازی منتشر کرده بود می گوید: ((من خودم طرفدار اجرای این طرح هستم و در قانون اساسی هم به آن تاکید شده است… آموزش پرورش مؤظف است آن را اجرا کند… این طرح درگوشه ای از مجلس دستنویس وامضاء شده است… یکعده مغرضانه آنرا مطرح کرده اند که شما به آن توجه نکنید)).(نقل به مضمون).
در این جا چند سئوال پیش می آید بهتراست خودِ آقای شادمهر یا اعضای دفتر ایشان یا دوستان طرفدار ایشان اگر صلاح بدانند به آن جواب دهند.
یکم : اینکه گروهی از نمایندگان مجلس این طرح را امضا کرده و خواستار اجرای آن شده اند پس معلوم می شود که این اصل قانون اساسی مغفول واقع شده وهنوز اجرا نشده است.
دوم : اگر طرحی بخواهد در مجلس مطرح شود، حد اقل ۱۰ نفراز نمایندگان مجلس آنرا امضاء و به هیئت رئیسه مجلس تقدیم می کنند تا بعد از اعلام وصول در هیئت رئیسه در نوبت بررسی قرارمی گیرد. اینکه در گوشه ای از مجلس نامه ای دستی نوشته و آنرا امضاء کرده اند دلیل بر بی اهمیت بودن آن نیست. کما اینکه خود آقای شادمهر هم برای طرحی می خواست امضاء جمع کند همین کار را می کرد.
سوم : آقای شادمهر توضیح دهند این طرح جهت امضاء به او تقدیم شده است یا نه؟ اگر تقدیم شده است چرا آنرا امضاء نکرده است؟ اگر امضاء نکرده است چرا آنرا مهم می داند؟ مهم دانستن و امضاء نکردن جور در نمی آید. از فحوای سخنان آقای شادمهر اینطور فهمیده می شود که گویا او از این طرح خبر نداشته یا اگرهم خبر داشته آنرا خیلی مهم و ضروری ندانسته است.
چهارم : اینکه اصل ۱۵ قانون اساسی اجرا بشود یا نشود، نه در اختیار مجلس است نه در اختیار دولت. اینگونه تصمیمات مهم و اساسی واستراتژیک در خارج از دولت و مجلس گرفته می شود. کما اینکه در طول ۴۲ سال بعد از انقلاب به آن توجهی نشده است ناشی از همین دیدگاه در سطح تصمیم گیرندگان کلان کشوراست.
پنجم : آقای شادمهر چه بخواهیم چه نخواهیم جزو نمایندگان اصولگرا محسوب می شود. چون قبلا در انتخابات ریاست جمهوری از نامزدی قالیباف حمایت کرده بود. فکر نکنم از آن موقع تا حالا مواضع سیاسی ایشان به میزان قابل توجهی تغییر کرده باشد. شاید همین ملاحضات سیاسی سبب شده باشد که این طرح را امضاء نکند.
ششم : حالا همه می دانند اصلاح طلب و اصولگرا برای حکومت بازیچه ای بیش نیست. به سخنان هیچکدام آنها گوش نمی کند. حکومت به راه خودش می رود. در نتیجه این طرح هم به نتیجه ای نخواهد رسید. چون افق تحولات و چشم اندازهای کلان کشورچنین چیزی را نشان نمی دهد.
هفتم : خاصیت بعضی از طرحهای مهم و حساس این است که نمایندگان را مجبور به موضعگیری می کند. این به زنگاههاست که مشخص می کند نمایندگان علیرغم ادعاهای خود در کدام طرف قرار گرفته اند و گرنه با کلی گویی هیچ چیز روشن نمی شود. اینگونه طرحها فقط به درد شفاف سازی می خورد و همین و بس و به اجرای آن در شرایط کنونی خیلی نباید خوشبین بود.
www..ulkamiz.ir