ضرورت تشکیل یک حزب یا تشکل برای اهل سنت ایران
پایگاه خبری اولکامیز – دکتر جلال جلالی زاده: هرگاه بحث تشکیل حزب یا تشکل در ایران می شود فورا در ذهن مخاطبان یک تابو ترسیم می شود وبا واکنش منفی مواجه می شوی وبا این سوال مواجه می شوی ،ای بابا بیکاری، مگر دراین چند سال در ایران کدام حزب توانسته فعالیت مستمر داشته باشد ودر چند شهرستان نمایندگی داشته باشد؟
خب سوال درستیه ،متاسفانه درایران چه در نظام شاهنشاهی و چه جمهوری اسلامی ساختار به گونه ای است که حزب پرور نیست وبودن حزب با این ساختار تناسبی ندارد ، چون حزب در کشوری می تواند فعالیت داشته باشد که اولا در تصمیم گیری ها ودر جابه جایی ارکان قدرت نقشی داشته باشد ،تا کنون کدام حزب توانسته با پرچم حزب وارد صحنه انتخابات شود وبگوید که فلانی کاندیدای حزب در انتخابات ریاست جمهوری، مجلس وشوراها ست؟
در اواخر مجلس ششم که می خواستم برای مجلس هفتم ثبت نام کنم به یکی از نمایندگان شیراز رسیدم وازآن پرسید چکار می کنی؟ گفتم :می خواهم برای مجلس هفتم ثبت نام کنم، شما چی؟
گفت : مگر مجلس بااین وضعیت ودراین سیستم ارزشی دارد که دوباره ثبت نام کنیم؟ واقعا حرفشان را باور کردم، حزب وپارلمان وکلا انتخابات آزاد لازم وملزوم یکدیگرند وبدون حزب مجلس ارزشی ندارد.
حال از نمایندگان مجلس فعلی بپرسید ،عضو کدام حزب بوده اند ؟ چند سال سابقه ی سیاسی داشته اند ؟ وکاندیدای کدام حزب بوده اند ؟ شما بی رغبتی وسردی فضای دانشگاه ها را ببینید، فراخوان احزاب برای راه پیمائی را با سازمان تبلیغات ویا عضو بسیج شدن با عضو فلان تشکل را باهم مقایسه نمائید ،نتیجه می گیرید که فعالیت حزبی با این شیوه ها وهمچنین اندیشه های کلامی وسیاسی مذهبی حاکم که برپایه امت وامامت است حزب جایگاهی در عصر حاضر ندارد.
اما چرا باید اهل سنت حزب داشته باشند؟ اینکه حزب درایران جایگاهی ندارد واهل سنت حزب وتشکل داشته باشند آیا کلامی متناقض نیست؟
به نظر من چون نظام حاکم متاسفانه بسیاری از اصول قانون اساسی که مربوط به اقوام ومذاهبندرا دربوته نسیان وفراموشی نهاده وبه آن ها توجهی نمی کند ،لازم است که اهل سنت بویژه فارس های اهل سنت که ازاینجا رانده وازآنجا مانده اند برای احقاق حقوق خود اولا بر اجرای قانون اساسی اصرار ورزند و ثانیا در قالب یک تشکل که بتواند مطالبات را به صورت جدی پیگیری نماید متشکل شوند ،که چون تا کنون متاسفانه عدم وحدت وساده لوحی وخوش باوری برخی افراد که بدون هیچ پیش شرطی با قرار گرفتن در صف اصلاح طلب و یا اصول گرا کیسه بازرگانان رأی را پر می کردند ودر آخر دست خالی بر می گشتند وکاندیداهای پیروز مخصوصا رئیسی به ریش اهل سنت خندیدند ،و اگر چه چند سال قبل در آق قلا پیشنهاد دادم که چون اهل سنت نمی توانند رئیس جمهور شوند باید با کاندیداها معامله کنند و نگذارند اهل سنت مورد معامله قرار گیرند اما چندین دوره است که اهل سنت دراین مورد مغبون می شوند ونتایجی مانند مسجد مکی زاهدان را می گیرند.
اپوزیسیون خارج نشین هم که در جای گرم ونرم نشسته وباز هم با تحریک اهل سنت مشغول دوختن قبای ریاست وسروری برای خود هستند، یک بار حاضر نیستند از اهل سنت نامی ببرند ویا یک بار به خاطر سیاست های رژیم پهلوی درباره اهل سنت عذرخواهی کنند ، که محرومیت و توسعه نیافتگی مناطق سنی نشین ارمغان ویادگار حکومت پهلوی است که به جمهوری اسلامی به ارث رسیده است واین زنجیره در جمهوری اسلامی ادامه پیدا کرد.
بنابراین در چنین وضعیتی پیشنهاد می شود اهل سنت در حول محور یک تشکل که هیچ مشکل قانونی هم ندارد متشکل شوند وازاین طریق بتوانند از مطالبات خود دفاع کنند و اگر کسانی مایلند در این راه فعالیتی داشته باشند وهمکاری نمایند اینجانب در خدمتم .
منبع – کانال جلالی زاده
www.ulkamiz.ir
چرا دائم فراموش می شود که بعضی چیز ها گرفتنی یا ساختنی است.حق گرفتنی است ، اگر حق را می دادند عدالت برقرار بود. دموکراسی ساختنی است اگر آزادی انتخاب بود دموکراسی برقرار بود. اگر همه مردم دموکرات بودن پایه ساختار سیاسی مطلوب فراهم بود. حزب هم از جنس چیزهای فوق است.تا وقتی که هر رژیم سیاسی با فلسفه حزب مخالف بود چاره ای جز تحمیل آن یا ایجاد حزب غیر رسمی وجود ندارد. بنابر این از آنجائیکه مشکل (( مادر)) حل نشده است نقل قول می شود.{{برای نجات ایران، آن مادری که از او طفلی به نام شادی گم شده است، با چشم‌های روشن براق، با گیسویی بلند به بالای آرزو. هر کس از او نشانی دارد ما را کند خبر. این هم نشان ما: یک سو خلیج فارس، سوی دگر خزر…شفیعی کدکنی }}
سلام . آقای جلالی زاده خبر نداری اولویت اول جامعه ( با تاکید بر ترکمن صحرا ) چیست ؟ مرحوم پدر بزرگم مرتب می گفت که این حزب و دسته و گروه فقط و فقط دامی است که بلا نسبت شما توسط عده فرصت طلب برای جوانها و نوجوان های ترکمن پهن شده که در ان نه خیر دنیا است نه خیر اخرت … همین صحبت را پدرم و دیگر بزرگان تکرار می کنند که هشدار … بیشتر دقت کنید … در قیاس مع الفارق عرض می شود که در سال پیروزی انقلاب اسلامی یک عده غریبه مازنی گیلانی کرد و… امدند و شعارهایی دادند و اتشی روشن کردند که متاسفانه تر و خشک در ان سوختند شوربختانه امثال نگهدار ، فتاح پور، کشتگر ، … بجای اینکه بروند در کوبا ، کره شمالی و… زندگی کنند ، الان در لندن و پاریس و… به ریش این قوم به خاکستر نشسته می خندند … وامصیبتا
اولویت اول ترکمن صحرا چیست و راه حل آن به چه روشی است.؟؟؟
سلام . از نظر اینجانب اولویت اول ایجاد اشتغال حداکثری برای متقاضیان کار بخصوص جوانان می باشد … ضمنا سفید یا سیاه بودن رنک گربه اصلا اهمیتی ندارد مهم ان است که بتواند موش بگیرد , لطفا دست از این شعارهای … دست بردارید و بفکر راه حل هایش باشیم که انتظار می رود شما در استین داشته باشید ,,,بسم ال…
سلام . هیچ خیر و برکت در حزب و کار حزبی نیست فقط عده ای که دنبال لقمه های رنگین هستند , ابن حرفها را می زنند , ولی یک پست از این اقا را در کانال دیگر دیدم که گفته بود بیشتر اصلاح طلبان دنبال منافع شخصی و جمع کردن ثروت هستند . باز این قدر مردانگی دارد
لطفآ :اگر هیچ خیر و برکتی در حزب و کار حزبی نیست.! راه حل شما برای حل مشکلات اجتماعی و سیاسی چیست؟
سلام . اقای حاجی گلدی . اگر بازجو نبودی و نیستی لکن خصلت های بازجویی در کامنتت هست ؟ چرا همه ش سوال می کنید . بسم اله اول شما بفرمایید راه حل شما برای حل مشکلات اجتماعی و سیاسی چیست؟
از آنجائیکه مشکلات اجتماعی و سیاسی نیاز به نیروی زیادی دارد راه حل بنده برای آن مشکلات ایجاد نهادهای مدنی و تشکیل اتحادیه های صنفی و کارگری واحزاب و گروههای سیاسی است.اگر افراد یک جا با توجه به اشتراکات مختلف جمع نشوند چطور می خواهند مشکلات آنچنانی را حل کنند؟
چرا اقای خوجملی مسیول حزب اتحاد ملت در گنبد را برای حضور در کانال دعوت نمی کنید که دستاوردهای خود را ارائه و نوری بر این تاریکخانه اشباح بتاباند
سلام و عرض ادب … حزب اتحاد ملت علی الظاهر در منطقه حضور دارد و شنیدم مسیول ان همین اقای خوجملی است , چرا راه دور برویم . بگوییم بیاید درباره همین صخبت ها نظر بدهد که مثلا حزب فراگیر اهل سنت مناسب است یا همان حزب یادشده … هر چند بعضی دوستان به مزاح تذکر می دهند که این حزب یک حزب چند نفره یک رقمی است
مخالفت با هر نوع فعالیت کنشمند و جمعی ، پاشنه آشیل ساختارهای غیردموکراتیک یک نظام حکمرانی است. این تجربه همه جای دنیاست که جامعه مدنی که متشکل از نهادهای صنفی و مدنی و احزاب سیاسی است، به نوعی حلقه واسط میان حاکمیت و جامعه هستند و می توانند کمک کنند با روشن شدن مطالبات اقشار مختلف اجتماعی، در صورت وجود یک سیستم پاسخگو، مانع رسیدن جامعه به حد انفجار شوند .
به لحاظ طبیعی، در همه سیستم های دموکراتیک، نقش واسط را در جامعه، نهادهای صنفی و مدنی و احزاب بازی می کنند و وارد کنش های سیاسی و مدنی می شوند. وقتی احزاب و جریانهای مشخصی ، نقش کنشگر سیاسی و مدنی را دارا باشند، مواجهه با ساختار سیاسی و نظام و حاکمیت، روشمند خواهد بود. در کشورهای دموکراتیک، مطالبات و اعتصابات به صورت مسالمت آمیز برگزار می شود و دولت ها هم سعی می کنند مطالبات مع الواسطه مردم را تا حدی پاسخ دهند و اگر هم نتوانند کناره گیری می کنند،
در نتیجه طبیعی است، بها دادن به نهادهای مدنی و صنفی و شکل گیری احزاب سیاسی مستقل، نیازمند شرایط ازاد و دموکراتیک در جامعه است، البته چنین چشم اندازی با توجه به ساختار کنونی دیده نمی شود ، وگرنه روند تحولات اجتماعی و سیاسی متفاوتی می داشتیم .
استاد قرنجیک سلام . شما بهتر از من می دانید که تجارب تلخی از کار حزبی در منطقه وجود دارد . به عنوان نمونه به انتخابات مجلس در سال هزار وسیصد و هفتاد و نه در گنبد و کلاله اشاره می گردد , ان ایام حزب منحله مشارکت در اوج خود بود اما کاندیدای انها در گنبد اقای بشارتی فر و در کلاله اقای مرادپور رای نیاوردند .,,شما لطف کنید و تحلیل خود از این موضوع را ارایه نمایید , انشااله پاسخ به سوال اصلی را هم پیدا خواهید کرد والسلام
در حال حاضر در شرایط کشور ایران که در آن فعالیت حزبی جا نیفتاده است مسئله اصلی برد و باخت این یا آن نیست بلکه استقرار انتخابات دمکراتیک از طریق انسجام خواسته ها و منافع در درون گروه های صنفی و حزبی است تا مردم دقیقا بدانند که چه گروهی دنبال چه برنامه هائی است و فردای انتخاب شدن حزب منتخب برنامه های خود را عمل نماید.مشکل با قدرت هائی است که نمی خواهند مردم در احزاب و اتحادیه های صنفی جمع شوند.کنترل و سرکوب مردم پراکنده برای افراد اقتدارگرا راحت تر است. ایجاد تشکیلات حزبی یک تجربه ی بشری است و تاکنون جایگزین دیگری برای داشتن یک حکومت دمکراتیک بوجود نیآمده است.
سلام و عرض ادب، و تبریک حلول سال نو ؛
تدبر و تدبیر در امور نشان از پویایی یک جامعه دارد . تشکل های مدنی اعم از احزاب و سندیکاها و اتحادیه ها و مجامع صنفی و …. که در قالب گروه های مرجع در سپهر سیاسی و… فعالیت می کنند، ” همگی از الزامات ضروری برای زیستی باثبات در یک جامعه پویا هستند. ” و می توانند در انسجام اجتماعی و سامان سیاسی – اجتماعی جوامع…نقش آفرینی داشته باشند، بدون این گروه ها که در واقع، حلقه واسط بین مردم و دولت( به مثابه بخشی از حاکمیت) هستند، امکان گفت و گو میان دولت و ملت بسختی فراهم می گردد، متاسفانه سال بسال ، از تاثیر این گروههای مرجع و بالاخص احزاب و تشکل های مدنی دیگر،- بدلایل مختلف- کاسته شده و از قدرت بسیج توده ای در مقاطع مختلف بالاخص در ایام انتخابات، برخوردار نمی باشند. به تعبیر یکی از فعالان سیاسی، نبود احزاب و تشکل های مدنی در حوزه عمومی و فقدان آنان به عنون میانجی ، در واقع “جامعه میان تهی ” خواهد شد. در یک جامعه میان تهی ، هیچ گونه ” پلی برای گفت و گو و مفاهمه بین دولت و مردم ” برقرار نخواهد بود….به هر حال عدم اقبال توده ها ، به نمایندگان یک حزب سیاسی در یک مقطع انتخاباتی ، دلایل متعددی می تواند داشته باشد ، و این نمی تواند نافی اهمیت تحزب و تشکل های سیاسی، صنفی و … در سپهر عمومی باشد.
تبادل نظر دوستان بس مغتنم است…