برگزاری جشنواره شعر ترکمنی عندلیب سبب شکوفایی استعدادها می شود

سلام علیکم … این جریانی که برای برگزاری جشنواره شعر ترکمنی عندلیب مطرح شده جای تامل دارد چون یکی از این دوستان فرهیخته و دست اندرکار فرهنگ و ادب که مدتی است ترک عادت نموده و دست از این شواف ها برداشته ، در توضیح ان مطلبی را گفتند که مطالعه ان خالی از لطف نخواهد بود … امیدوارم این کامنت به عادت مرسوم در کانال ها ترکمنی قلع و قمع نگردد ، انشااله
مختومقلی شاعر و عارف بزرگی بود و در این هیچ شکی نیست. فردوسی را در نظر بگیرید در زمانی که فارسی رو به نابودی میرفت ، به داد این زبان رسید و اگه فردوسی نبود الان زبان ایرانی ها عربی بود. در ایران هم در زمانی که حتی کتب معتبر علمی هم به عربی نوشته میشد فردوسی آستین همت بالا زد و فارسی رو از خطر نابودی رهاند. و به قول خودش:
بسی رنج بردم در این سال سی
عجم زنده کردم بدین پارسی
که عمر و زندگیش را در این راه ولی فارسی رو نجات داد.

چگونه است که برای شناخت مختومقلی حتی غیرترکمن ها مطالعه وتحقیق می کنند ودرژرفای اشعار او غرق می شوندواو را شکسپیر دوم ، فردوسی دوم و جام جهان نما می نامند ؛ولی یک ترکمن زبان نمی خواهددرمیان کلام او غورکند. ولی وقتی اشعار مختومقلی رو میخونیم تعداد کلمات فارسی و عربی بیشتر از کلمات ترکمنیه . مختومقلی با اون استعداد عالیش در سرودن شعر میتونست خدمت بزرگی به زبان ترکمنی بکنه .زبان هرملتی بیانگر فرهنگ آن ملت است وزبان مختومقلی هم باید بیانگر فرهنگ همان ملت باشد.
از انجا که فردوسی زبان فارسی را از دست زبان عربی وترکی نجات داده ولی کاری که مولوی وحافظ وسعدی و… انجام داده ،دلیل خدمت نکردن آنها به فرهنگ فارسی نیست ونباید زحمات آنان را زیرپا بگذاریم. به عنوان نمونه کتاب های تاریخ بیهقی ،تذکره الاولیا،احیاء علوم الدین ،مرزبان نامه وبسیاری از اشعار شاعران شهیرقدیم ومعاصر هستندکه نویسندگان این آثار جهت خدمت به فرهنگ اسلام چگونه متوسّل به واژه های عربی شده اند ونه تنها درجهان اسلام بلکه دردیگر ممالک هم به شهرت رسیده اند. ما مسلمان ها وابسته به زبان قرآنی هستیم؛ اگرزبان قرآنی را ازنوشته هاو اشعارمان حذف کنیم دیگر عرفان اسلامی معنایی نخواهد داشت.وقتی عرفان اسلامی را حذف کنیم باید بسیاری اعتقادمان را زیرپابگذاریم. این که گفته مختومقلی به خاطر اعتقاد به عرفان به زبان قرآنی متوسّل می شود .زبان ابزاری است برای بیان عقاید که گاهی باید برای ابراز آن وابسته به زبانی دیگر شویم یا اصلا احساسات خود را بیان نکنیم.درضمن بسیاری ازواژه های اشعار این فرزانه ی بزرگ درمیان ما ریشه دوانده وعضولاینفک زبان ماست وچه بسا ازین واژه ها زیبایی شعر او رادوچندان می کند.به فرض مثال این بند را دقت کنید:
جهل ایشینه چابک من الله امرینه سُستر

غرق ضلالت بولدیم هدایته سن گُستر

نه درویش من نه ملا نه صوفی اهل دِستر

قولاق برسه دوستلاریم آیدم سوزیمنی راستر

فکرایلانگ کیم باردیر ایامدن اوزگه دوستر

بنده لیکده بولماسانگ،بولغانینگ یاغشی نیستر

گورمه دیم گون آستیندا ،هرگیز اوزیمدن پِستر

آتشه لایق بولماز ادا بولغان خاکستر

کویدوم بیشتیم یار دوستلار اورتیندیم ادا بولدیم.

اگربه صورت قضیه نگاه کنیم ،صدی هفتاد از این بند واژه های فارسی وعربی هستند؛ ولی به این شعر چقدر استحکام وزیبایی داده اند. ولی زبان مختومقلی برای ترکمن های تمام دنیا چقدر قابل فهم است والله اعلم بالصواب …