نسبت ترکمنها با مراسم عاشورا و تاسوعا

پایگاه خبری اولکامیز- امان محمد خوجملی : اخیراً ترکمنهای استان گلستان در شهر گرگان برای امام حسین علیه السلام مراسمی تحت عنوان  همایش ادبی فرهنگ عاشورایی در زبان و ادبیات ترکمن  با شرکت مسئولان محلی برگزار کردند. عده ای برای این مراسم مقاله نوشتد وعده ای شعر سرودند وعده ای نقاشی کشیده اند. جوایزی نیز برای برگزیدگان این مراسم تقدیم شده است.  چند سالی می شود که مراسم عاشورا و تاسوعا جسته و گریخته در میان ترکمنها باب شده و علاوه بر روحانیون ترکمن در میان برخی نویسندگان و شاعران ترکمن نیز گسترش یافته است.

این کارها و کارهای مشابه آن اگر در یک حکومت دموکراتیک و غیر ایدئولوژیک صورت گیرد که در میان ادیان و  مذاهب و اقوام و نژادهای گونا گون بی طرف باشد، البته سوال برانگیز نخواهد بود. اما ساختار سیاسی ایران نه تنها از این قاعده مستثناست بلکه سالانه میلیاردها تومان برای گسترش مذهب رسمی خود صرف می کند.

سالهاست از بکار گرفتن بزرگان و شایستگان اهل سنت در کابینه دولت طفره می رود.اجرای اصل ۱۵ قانون اساسی را چهل سال معطل گذاشته است این در حالی است که گفته می شود یک چهارم جمعیت ایران را اهل سنت تشکیل می دهند. کابینه دولت هیچ شباهتی به ترکیب جمعیتی ایران ندارد. مصداق بارز این تبعیض سپنتا نیکنام عضو زرتشتی شورای شهر یزد بود که دعوای آن ماهها طول کشید و به یک بحث و مناقشه ملی تبدیل شد. اما در پرداخت مالیات و دفاع از کشور و تحمل مصائب و درد ورنج و خون و دل آن همه سهیم و شریک هستند اما در تقسیم جام می، من و تو شروع می شود.

برخی حکومتها در جهان بیشتر دنبال یکسان سازی هستند چه در زمینه های سیاسی چه در زمینه های فرهنگی چه در زمینه های اجتماعی. تنوع و تکثر و رنگارنگی و گوناگونی را چندان برنمی تابند. احزاب و تشکلها و نهادهای مدنی مستقل را دوست ندارند. مطبوعات و رسانه های غیر دولتی و شخصیتها و اندیشمندان مستقل جایگاه مناسبی ندارند.

همه می دانیم ساختار سیاسی ایران از ابتدای انقلاب تا حالا چقدر از موازین دموکراسی دور شده است. تفاوت افراد و دیدگاهها در انتخابات دوره ی اول ریاست جمهوری با انتخابات ریاست جمهوری دوره ی دوازدهم (آخرین انتخابات ریاست جمهوری)، انتخابات مجلس اول با مجلس یازدهم (آخرین انتخابات مجلس) زمین تا آسمان است. هر چه از مبدا انقلاب دورتر شده ایم از تنوع و تکثر کاسته و به یکسان سازی سیاسی نزدیک ترشده ایم.

اهل سنت ایران و ترکمنها خاندان پیامبر را کمتر از شیعیان دوست ندارند. اما آنها راه روش خاص خودشان را دارند و به آن عمل می کنند. در میان ترکمنهای ایران هیچ عزایی دائمی و همیشگی نیست. مثل برادران شیعه هر هفته یا هر ماه بر سر مزار مردگان خود نمی روند.

ایران باید به این باور برسد که شیعیان و سنیها ، فارسها و ترکها ، مسحیان و یهودیها یعنی تمام مذاهب و اقوام ایران یک واقعیت هستند و آنها را باید آنچنان که هستند بپذیرد. این تنوع و رنگارنگی به نفع عزت و سربلندی ایران است. معیار اصلی عدالت و انسانیت است. وحدت و یکپارچگی کشور در عین به رسمیت شناختن تنوع هویتها بسیار شیرین و گوارا خواهد بود.

من به برخی از نویسندگان و روحانیون ترکمن توصیه می کنم هرگاه توانستید در خیابانهای اصلی شهرهای خود اسم ابوبکر و عمر و عثمان را بگذارید. برای بزرگداشت ابوبکر و عمر و عثمان در شهرهایتان بدون مزاحمت مراسم بگیرید، مراسم عاشورا و تاسوعا را نیز می توانید با همکاری دولت برگزار کنید و گرنه کارهای شما در میان ترکمنها با سوء ظن نگریسته و هویت زدایی تلقی خواهد شد.

* اولکامیز- انتشار مطلب فوق لزوما به معنای تایید آن نمی باشد بلکه در راستای انعکاس افکار و اندیشه های مختلف در این باره است.

www.ulkamiz.ir