چرا این خیابانها تغییر نام را نپذیرفتند؟
![](https://www.ulkamiz.ir/wp-content/uploads/2020/08/download.jpg)
پایگاه خبری اولکامیز – امان محمد خوجملی : یکی از کارهای انقلابیون بعد از انقلاب تغییر نام خیابانها و دانشگاهها و بیمارستانها و سایر اماکن دولتی و عمومی بنام شهدای انقلاب و جنگ تحمیلی و مبارزان قبل از انقلاب به پاس قدردانی از زحمات و جانفشانیهای آنها بود.
اما این تغییر نامها در جایی موفق بوده است که نام آن خیابانها یا اماکن عمومی به نام یکی از سران رژیم سابق مانند شاه و شاپور و فرح و پهلوی و امسال آن بوده باشد. اگرچنانچه نام آن مکانها به اسم یکی از شخصیتها یا شاعران مشهور کشورمانند مولوی و سعدی و حافظ و فردوسی و خیام وابن سینا و امیر کبیر و… بود. یا اساساً تغییر داده نشد واگر هم تغییر داده می شد تغییر نمی کرد. مردم همچنان همان اسم سابق را بکار می بردند.
مثلاً در گنبد خیابان کاخ که از شرق و غرب به فلکه مرکزی گنبد منتهی می شود اوایل انقلاب یک باربه اسم فلسطین نام گزاری شد و چند سال بعد جای خود را به طالقانی داد و بعد بهشتی شد و هنوز هم هست ولی مردم همچنان همان اسم سابق کاخ را بکار می برند.
نام خیابان گلشن به شهدای ۱۲ دی تغییر یافت ولی موفق نبود. مردم هنوز هم از نام گلشن استفاده می کنند و جا افتاده است. همچنین است نام خیابانهای امام زاده و میهن و دارایی و وشمگیر و مختوم وفردوسی و سعدی وحافظ و خیام تغییرنکرد و اگر هم تغییر می کرد از طرف مردم استقبال و استعمال نمی شد و همان نام سابق رویش می ماند. و فقط خیابانهای پهلوی و شاه و شاپور بود که به امام خمینی و شریعتی و وحدت تغییر یافت. چون گفتن پهلوی و شاه و شاپور که هویت دیکتاتوری آنها را تداعی می کرد برای مردم قابل قبول نبود. همین خیابان شاه که به شریعتی تغییر نام یافت بعدها یک طرفش چمران شد یک طرفش شریعتی، در حال حاضر بیشتر به شریعتی معروف است.
من خیال می کردم فقط در گنبد چنین است. ولی دیدم در استان خوزستان هم چنین است. من پریسال (سال ۹۷)برای دیدار با پسرم به بهبهان یکی از شهرهای استان خوزستان است، رفته بودم. در آن شهر اسم هر فلکه یا میدان را سئوال می کردم با اسمی که روی فلکه نوشته شده بود تفاوت داشت.
وقتی از مردم آنجا سئوال کردم گفتند: آن تابلویی که روی فلکه ها هست اسم جدیدش می باشد بعد از انقلاب گذاشته شده است. ولی مردم همچنان اسم سابق را به کار می بردند. به نظر می رسد مردم تغییر نامها را به آسانی هضم نمی کنند و آنرا باعث سردرگمی و تغییر هویت می دانند که برایشان قابل پذیرش نیست.
فکر می کنم در سایر نقاط ایران نیز قضیه به این شکل باشد. پس بهتر است تا جاییکه امکان دارد نامها به این آسانی تغییر داده نشود و در آدرس دادن هم مشکل ایجاد نشود به حال مردم مفیدتر است.
www.ulkamiz.ir