همگام با مختومقلی فراغی / ۴

پایگاه خبری اولکامیز- مختومقلی فراغی ، شاعر اندیشه و حکمت است. چهارمین  بخش از سلسله گفتار مهندس نورالدین سن سبلی نویسنده و فعال فرهنگ و ادب ترکمن در باب اندیشه ها و افکار این شاعر متعهد و مردمی را در ذیل میخوانید :

موضوع: “پند و اندرز پادشاهان و سلاطین “:

مختومقلی شاعری مردمی است.با رنج و اندوه مردم مغموم و با شادمانی مردم شاد می شود.
عصاره شعر فراغی عشق و رنج است.
منشا رنج و عشق او اندیشه ی اوست.اندیشه ای که دوستدار صلح و آرامش و زندگی مسالمت آمیز است و در این راه، راسخ و استوار است وهیچ باکی ندارد که پادشاهان و سلاطین را نیز پند و اندرز نماید.
او تملق گوی قدرتمنداران نیست زیرا به صورت مطلق هوا وهوس های دنیوی را از وجود خویش پاک کرده است و ندای اناالحقش سر بر آسمان می ساید.
فراغی به حکام قدرتمند می گوید:

ای اولکه سی آباد ملکینه مغرور
ملکینگ بقاسی یوق ناگه یاتیپ سن
ای اقبالی بیدار دولته مسرور
دولت بقا ایمس ناگه یاتیپ سن

یعنی:
ای که سرزمینت آباد است و مغرور ملک خویشی
ملک تو بقایی ندارد ، چرا درخوابی؟
ای که سعادتمندی و مسرور دولت خویشی
دولت بقایی ندارد ، چرا در خوابی؟

و یا باز می گوید:

بلند داغلار بییگ لینگا بویسانما
گذرده سو بولان زرتک بولارسن
ترینگ دریا هیبتینگا قووانما
وقت یتوشسه قوراب یر تک بولورسن

یعنی:
ای کوه های سر به فلک کشیده به بلندی تان ننازید
که روزی همچون زر ، ذوب خواهی گشت
ای دریای عمیق به هیبت خویش مغرور مشو
که روزی چون بیابانی برهوت خواهی گشت…

www.ulkamiz.ir