۹ نکته به بهانۀ ۹۹.۹.۹ !
پایگاه خبری اولکامیز- مهرداد خدیر: امروز ۹ آذر ۱۳۹۹ خورشیدی است. یک روز مثل همۀ روزهای دیگر که ساعاتی از آن نیز سپری شده است و عقربههای ساعت که در شامگاه و روی عدد ۱۲ مماس شوند به تاریخ و خاطره میپیوندد و به تعبیر مولانا:
روزها گر رفت گو رو باک نیست
تو بمان ای آن که چون تو پاک نیست.
با این حال شکل عددی این روز ۹۹.۹.۹ و رواج اصطلاح رُند پس از همهگیری رسانههای اجتماعی و فضای مجازی و تلفن همراه توجهها را به این روز، خاص کرده است. چندان که زنان باردار که با عمل سزارین (رستمینه) فرزند خود را به دنیا میآورند و یکی دو روز قبل یا بعد از نهم آذر برای آنها نوبت تعیین شده بود خواستار وضع حمل در ۹۹.۹.۹ شدند تا تاریخ تولد فرزندشان در شناسنامه ۹۹.۹.۹ باشد و ساعت ۹:۰۹ بامداد امروز نیزکسانی این زمان فرخنده را به هم تبریک گفتند و آرزو کردند طلیعۀ روزگاری خوش باشد.
خوشبختانه سازمان ثبت احوال در اقدامی ستودنی و فراتر از ابتکار و عقل مدیریت ایرانی اعلام کرده برای آن که در بیمارستانها ازدحام نشود و به خاطر تولد زودرس، نوزادان مشکلی پیدا نکنند، در صورت تمایلِ والدین شناسنامههای متولدین ۵ تا ۱۵ آذر ۱۳۹۹ را به تاریخ ۹۹.۹.۹ صادر میکند.
خوانندگانی احتمالا بر نویسندۀ این سطور خُرده میگیرند که چرا ناگاه سراغ یک موضوع تفننی رفته و پرسش همیشگی: آیا مشکل مملکت ما این است؟!
واقعیت اما این است که نمیتوان بر برخی عرصه ها توقف کرد و جامعهشناسی خُرد هم ماجراها دارد.
از این رو خالی از لطف نیست به ۹ نکته دربارۀ ۹۹.۹.۹ بپردازم. شاید نظر منتقدان تغییر کند:
۱. اصرار بر زایمان در این روز خاص از ترجیح غالب زنان باردار ایرانی بر وضع حمل به این صورت خبر میدهد وگرنه اگر مانند ۵۰ سال قبل تا هزارها سال قبلتر، زایمان ها طبیعی بود کی و کجا میشد از پیش تاریخ دقیق تعیین کرد؟ جالب این که نرخ سزارین در ایران از بسیاری از کشورهای اروپایی هم بالاتر است! ولو مطابق روایت شاهنامه رستم به این صورت به دنیا آمده باشد و بهتر است به رستم خودمان نسبت دهیم تا سزار روم!
۲. تمایل به عدد رُند به خاطر تبلیغات رسانهها و خصوصاً خرید و فروش شماره تلفنهای رُند به قیمت بالاتر و ذکر تاریخ کامل تولد در غالب فرمها و کارتهای شناسایی است. حال آن که۲۰ سال پیش این وضعیت نبود و بخشی از تمایل و شاید تمایز ناشی از این امر است.
۳. ۱۱ سال قبل روز ۸۸.۸.۸ یا هشتم آبان ۱۳۸۸ خورشیدی با زادروز امام هشتم شیعیان مقارن شد و به همین خاطر تبلیغات گستردهای در صدا و سیما صورت پذیرفت و این تقارن به فال نیک گرفته و در حافظۀ جمعی ثبت شد.
۴. ۲۲ سال قبل گفته شد که در تاریخ ۷۷.۷.۷ یا هفتم مهر ۱۳۷۷ خورشیدی و مطابق آمارتارنمای رسمی سازمان ثبت احوال، جمعیت ایران دقیقاً به ۷۷.۷۷۷.۷۷۷ یا ۷۷ میلیون و ۷۷۷ هزار و ۷۷۷ نفر رسید! نمی دانم این هم یک کار تبلیغاتی بود یا ترجیح دادند بعد از ۷۷.۷۷۷.۷۷نفر زاد و ولد جدید را در آن روز ثبت نکنند. اما جالب بود!
۵. اگر در سال ۱۳۶۶ این اتفاق نیفتاد چند دلیل داشت:
اول این که رسانههای مدرن هنوز پا نگرفته بود و صدا و سیما این گونه امور را خُرافی میدانست.
ثانیا کشور هنوز درگیر جنگ بود و این جور کارها زیاده از حد فانتزی به حساب میآمد و دهه هفتادیها و دهه هشتادیها هنوز چشم به جهان نگشوده بودند.
مهمتر این که این جور کارها ریشۀ غربی دارد و در غرب از عدد ۶۶۶ به عنوان «عدد وحش» و نماد بدشانسی یاد میشود و در کتاب مکاشفۀ یوحنا (عهد جدید) این عدد ذکر شده و برخی اشارۀ آن را متوجه «نرون» امپراتور روم و بعضی شناسۀ ویژۀ «کالیگولا» دیگر امپراتور روم میدانند و این رو دلیلی نداشته برای ثبت ۶۶.۶.۶ سر و دست بشکنند! به عکس گریزان بودند.
۶. دربارۀ ۵۵.۵.۵ هم میدانیم در تصمیمی که در واقع خودزنی شاه و تحریک سنتیهای غیر سیاسی هم بود در پایان سال ۱۳۵۴ تاریخ هجری خورشیدی (که به خاطر تفاوت با هجری قمری کاملا ایرانی است) به شاهنشاهی تغییر یافت یعنی ۱۳۵۵ به صورت رسمی شد ۲۵۳۵ شاهنشاهی.
بنا براین امکان صدور شناسنامه به تاریخ ۵۵.۵.۵ نبود. در حالی که در آن زمان به خاطر امکان ثبت نام یک سال زودتر متولدین نیمۀ دوم سال در مدرسه و بر پایۀ گواهی ماماهای خانگی ترجیح خانوادهها تغییر تاریخ تولد به مرداد یا شهریور بود و از این رو متولد شهریور در دهۀ ۵۰ فراوان است در حالی که در ماه های بعد به دنیا آمدهاند.
۷. چنانکه در صدر گفتار هم آمد بخشی از این تمایل به خاطر فراوانی عمل سزارین وتبلیغ شمارۀ رُند تلفن همراه و افزایش ناگهانی ضریب نفوذ شبکههای اجتماعی و فضای مجازی و به حاشیه رانده شدن صدا و سیماست. هر چند مردم به سبب رایگانی ودر دسترس بودن و نیاز به کسب خبرهای رسمی همچنان تلویزیون میبینند و رادیو گوش میکنند.
۸. اگرچه از سال ۸۸ تا ۹۹ یازده سال فاصله افتاد اما از سال ۱۴۰۰ این اتفاق هر سال قابل تکرار است: ۰۱.۰۱.۰۱ یا ۰۲.۰۲.۰۲ و سال های بعد نیز. از این رو این عطش فروخواهد نشست.
۹. به هر باوری ولو کاملا غیر علمی نباید انگ خرافه زد. چه، گاه همین لطیفهها توجه افراد را به امور مهمتر جلب میکند.
از این رو امیدواریم ۹۹.۹.۹ خوشیُمن باشد و بلای کرونا را از سرمان دور کند تا به زندگی عادی بازگردیم. فیلم را در سینما ببینیم، در دفتر و اداره و کارخانه کار کنیم و از دورکاری و دورآموزی به درآییم، همدیگر را در آغوش بکشیم، کسانی را که دوست داریم یک دلِ سیر غرق بوسه کنیم و به جای مرگ و انتظارِ اعلام هر روزۀ اعداد قربانیان از زندگی سخن بگوییم… / عصر ایران
www.ulkamiz.ir