خواسته ها و انتظارات به حق از محبوبیت و جایگاه وطن نمی کاهد

پایگاه خبری اولکامیز- قمرالدین سیدی شاعر ترکمن و فعال فرهنگی – اجتماعی شرق استان گلستان در پاسخ به سئوال سایت اولکامیز در باره ی دستاوردها و خدمات انقلاب اسلامی در طی چهار دهه از عمر آن و خواسته های و انتظارات قوم ترکمن یادداشتی نوشت که در پی می آید : حکومت، نظامی است که تحت آن یک کشور یا یک اجتماع اداره می شود. ابزاری است که به وسیله آن سیاست های دولت مورد اعمال واقع می شوند و به همین طور این نهادها خود سیاست گذار و تعیین کننده راهبردهای پیش روی کشور است.

ملت ها صاحبان اصلی یک حکومت اند و قومیت ها همانند منظومه های شمسی هر نظام اند که با آداب و رسوم و زبان و سنن متفاوت و با استفاده از  امکانات موجود به آن نظام طراوت و زیبایی می دهند.

هر حکومتی که با ملت خویش فاصله داشته و با عدم توجه به خواست ها و نیازهای آنان به تعارض و تباین بر آید بی شک موتور سیاسی آن با توجه به چالش های موجود خوب عمل ننموده و نیاز به تعمیر و بازنگری در چاله های سیاسی توسط خبرگان سیاست و نخبگان درایت است.

در سال ۱۳۵۷ با درخشش ستاره بخت و اقبال برای مظلومان و افول چراغ پر فروغ خان و خان سالاری ندای ” گریه نکن ای فقیر / شیر زمانه خواهی شد ”  نوید بخش  کوی و برزن این دیار  گردید. همه با شور و شوق مضاعف ،خدمت به خلق را عبادت دانسته و با تبدیل شعار به شعور و با حضور مشتاقانه در میدان عمل به آبادانی و تکمیل کمبودها و مایحتاج مردم پرداختند .

حقیقتا در فرصت اندک علی رغم دست اندازهای ایجاد شده از سوی اجانب گام های مؤثری به پیش برداشتند که کتمان و دیده اغماض بر حقایق به دور از انصاف است. تلاش و زحمات فراوان جهاد گران در دهه های اول انقلاب در زمینه های عمران و آبادی بر همگان مبرهن آشکار است.

ولی با گذشت چهار دهه و اندی از انقلاب و با سهم خواهی بعضی از خود باختگان ، از سرعت و عملکرد این موتور تازه نفس سیاسی کاسته شد که بعضی از افراد به ظاهر خودی ، دست در دست بیگانگان نهاده و آب به آسیاب بیگانه ریختند و سپس با درایت دست اندر کاران نظام ، راه نفوذ موش های موذی که دست های پنهان هدایت آنان دخیل بود با کارگزاری سنب سماحت و تله شهامت مسدود و معدوم گردید.

وجود قومیت ها در ایران عزیز فرصت های خوبی برای تلألؤ و لمعان وجود هر قوم با ابراز نگرش ها و فرهنگ ها و آیین متناسب آن قوم است که به وطن که پاره تن است زیبایی و حلاوت می بخشد .

بودن و اظهار وجود هر قوم به مثابه بودن و ضرورت ”گؤل های”زیبای قالی ترکمن است همچنانکه هر ”گؤل”با نقش و نگارین زیبا به قالی، نگار و زیبایی می دهد بی شک وجود هر قوم با زبان و آیین های متفاوت، ایران زیبا را زیباتر خواهد نمود .

قوم ترکمن نیز همانند سایر اقوام در تمام صحنه های انقلاب دوشادوش انقلاب حضور یافته و در رشد و تعالی آن نقش مهمی را ایفا نموده است و علی رغم ساز و کارهای بنیادی و  رغبت سبقت در انجام طرح های عمرانی از سوی نظام در تمامی مناطق، بعضی از انتظارات قوم ترکمن فراتر از رؤیایی بیش نبوده است :

۱- با توجه به تحصیلات عالیه و شایستگی های استفاده از نخبگان قوم ترکمن در مدیریت سطوح بالاتر به مراتب چشمگیر نبوده و به همین انگیزه در بعضی موارد از حضور فعال آنان در عرصه های سیاسی و اجتماعی کاسته است.

۲- بر اساس اصل پانزده قانؤن اساسی زبان و خط رسمی مشترک ایران ،زبان فارسی است ولی استفاده از زبان های محلی و قومی و تدریس ادبیات آنها در مدارس در کنار زبان فارسی آزاد است ولی با گذشت چهار دهه از انقلاب اسلامی، آرزوی انجمن های ادبی و خواست تشکل های فرهنکی – هنری در این خصوص جامه عمل به تن نپوشیده است.

۳- با توجه به مصداق این شعر:

عنکبوت ار لانه دارد آدمی وطن / عنکبوت آسا تو هم دور وطن تاری بتن

خاک وطن سرمه و کحل دوستداران وطن است و هر شخصی جهت پیشرفت و تعالی آن از جان مایه می گذارد و هرگز خواسته ها و انتظارات به حق از  محبوبیت و جایگاه رفیع آن  نمی کاهد، بلکه عشق به دیار و تعهد به سرزمین را در دل و دیدگان هویدا می کند. ۱۳۹۹/۱۱/۱۵

www.ulkamiz.ir