پایگاه خبری اولکامیز- جمعه گلدی سعدی یکی از همراهان اهل قلم اولکامیز نوشت : اخیرا عثمان آخوند نظری مطلبی درباره قصه ی گاو و زمین را بر گزارش لطیف ایزدی در مارکوپولوی ترکمن صحرا نوشته اند که در اینجا نقدی بر نقد ایشان می نویسم.
ایشان نوشته اند که ” قصه گاو و زمین را خدای متعال در قرآن تعریف کرده است” و برای ادعای خود گفتن آیه میاورم متاسفانه اشاره ای به آیه نکرده اند. که البته چنین آیه ای هم در قرآن نیست و به جای آن یک حدیث از تفسیر الصاوی اشاره کرده اند.
در این باره به چند نکته اشاره می کنم : اولا ذکر شدن مطلبی در تفسیر قرآن به معنای آمدن آن مطلب در خود قرآن نیست. چون برخی افراد در طول تاریخ اقدام به تحریف احادیث و حتی جعل حدیث کرده اند بنابراین هر مطلبی را در هر کتابی می خوانیم یا هر حدیثی ولو در کتابهای حدیث دیده باشیم یا از عالمی شنیده باشیم دلیل بر صحت آن حدیث نیست.
ثانیا خوشبختانه علمای برجسته ی اهل سنت و الجماعه در طول تاریخ بیشترین تلاش را انجام داده اند و کتابهای بی شماری در باب احادیث و صحت و سقم آنها نوشته اند و با وضع قواعدی اقدام به پالایش احادیث دروغ ، ساختگی و تحریف شده کرده اند و لذا برای ما مهم است که درجه ی حدیث را قبل از استناد بدانیم چرا که ممکن است حدیث تحریف شده یا ضعیف یا دروغ و ساختگی باشد.
اما درباره این حدیث که به مواردی از تحقیقات محدثین در باب این حدیث و احادیث مشابه که موضوعشان مربوط به زمین و شاخ گاو است در زیر اشاره ای می کنم.
درباره این موضوع که زمین بر روی چه چیزی قرار گرفته است در احادیث به دو مورد اشاره شده است که برخی احادیث می گویند بر روی سنگی قرار گرفته که سنگ بر روی شاخ گاو قرار گرفته که وقتی گاو نر شاخ خود را حرکت می کند سنگ تکان می خورد و زلزله به وجود می آید. که این حدیث را محدث ابن القیم در کتاب المنار المنیف صفحه ۶۷ موضوع می داند یعنی حدیثی که ساختگی است و به دروغ به پیامبر نسبت داده اند.
همچنین محدث القاوقجی در کتاب اللولو المرصوع صفحه ۵۲ این حدیث را موضوع یعنی جعلی و ساختگی می داند. اما در احادیث دیگر می آید که خداوند زمین را بر پشت ماهی بزرگ خلق کرد و ماهی در درون آب و آب بر روی صخره و صخره بر پشت فرشته مثلا در کتاب تفسیر الدر المنثور جلد هشت صفحات ۲۱۰ الی ۲۱۲ به این موضوع اشاره شده که محدثین این گونه احادیث را هم قبول ندارند مثلا محدث ابن حجر الاسقلانی در کتاب تحفه النبلا درباره این حدیث می گوید” فیه غرائب کثیره” یعنی در این حدیث مسائل عجیب و غریبی وجود دارد.
ابن کثیر در کتاب تفسیر القران جلد پنج صفحه ۲۶۸ این حدیث را “غریب جدا” می داند یعنی این حدیث اصلی ندارد. یا ابن حباب در کتاب المجروحین جلد یک صفحه ۴۰۴ درباره این حدیث می گوید ” فیه سعید ابن سنان الکندی منکر الحدیث لا یعجبنی الاحتجاج بخبره اذا انفرد” یعنی در آن سعید ابن سنان الکندی است که تعجب نمی کنم که خبر او حجت گرفته شود هر وقت تنها او روایت کند.
محدث الذهبی در کتاب میزان الاعتدال جلد دوم صفحه ۱۴۴ این حدیث را به دلیل وجود سعید ابن سنان ضعیف میداند یعنی اعتباری ندارد. یا محدث الهیثمی در مجمع الزوائد جلد هشت صفحه ۱۳۴ این حدیث را به دلیل وجود عبدالله ابن احمد یعنی ابن شبیه ضعیف میداند. و طبق عقیده اهل سنت مادامی که یک حدیث ضعیف باشد در عقیده و فقه قابل استناد نیست و نمی توان به آن عمل کرد. پس طبق نظر محدثین چنین احادیثی از پایه و اساس ساختگی است و جز خرافات چیزی دیگر نمی باشد.
www.ulkamiz.ir
