گفتگو با مدیر پایگاه خبری اولکامیز / قلب اقوام برای ایران می تپد
اولکامیز رسانه فعال ترکمن صحراست ،که توانسته است پایگاه مناسبی را برای خود سامان دهد ، به بهانه راه اندازی سایت الکامیز گفتگویی را با مدیر این سایت جناب لطیف ایزدی انجام داده ایم که می خوانید .
در ابتدای مصاحبه خودتان را معرفی کنید ؟
لطیف ایزدی متولد سال ۱۳۵۳ . اصالتا از آق قلا و ۲۰ ساله ساکن شهر گنبد هستم. شغلم معلمی است. در مدارس کلاله – گمیشان – مراوه تپه و گنبد تدریس کرده ام. فوق لیسانس ادبیات از دانشگاه آزاد گرگان دارم.
در مورد فعالیت مطبوعاتی تان کمی توضیح دهید ؟
حدود دو دهه است که فعالیت رسانه ای دارم. در نشریات مختلف استانی به ویژه صحرا و گلشن مهر قلم زده ام. چند صباحی دبیر صفحه ترکمنی روزنامه گلشن مهر بوده ام. سردبیری ضمیمه استانی روزنامه ابتکار را نیز بر عهده داشته ام. از سال۸۶ سایت اولکامیز را فعالیت می کنم. از ۵ سال گذشته هم کانال اولکامیز را راه اندازی کردم .
اولکامیز به چه معناست ؟
این واژه جمع بوده و به زبان ترکمنی به معنای وطن و سرزمین و دیار ما می باشد.
از سایت اولکامیز و پیشینه ی آن بگویید ؟
سایت اولکامیز یکی از قدیمی ترین سایت ترکمن صحراست. خاستگاه اولیه اش آق قلاست. در سال ۸۵ با توجه به احساس نیازی که در جامعه دیده شد و گسترش فضای ارتباطات و آگاهی بخشی اینترنتی به همراه دو تن از دوستان جوان آق قلایی ام محمود اسماعیلی و علی آرخی سایت اولکامیز را راه اندازی کرد یم. پس از دو سه ماه فعالیت چهار تن از دوستان دغدغه مندم ( حامد دلیجه – عثمان اکرامی – عبدالرحیم انامرادی و رشید نافعی ) که از فعالین منطقه بودند به جمع اضافه شدند و همکاری نزدیکی داشتند و در نتیجه تیم رسانه ای قوی و منسجمی را تشکیل دادیم که قدردان زحمات همه عزیزان هستم .
آیا از همان اول مدیریت سایت با شما بود ؟
ما برای مجوز دیر اقدام کردیم . پس از سالها فعالیت مستمر و موثر سرانجام در سال ۹۵ مجوز رسمی بنام پایگاه خبری اولکامیز از وزارت ارشاد جمهوری اسلامی ایران دریافت کردیم. پس از آن به فعالیت ادامه دادیم تا اینکه کانال را افتتاح کردیم و فعالیت سایت حدود دو سالی کمرنگ شد تا اینکه اخیرا با لغو مجوز صحرا و درخواست تنی چند از دوستان به ویژه احمد مرادپور ، محمد نظری انگیزه ام مضاعف شد و و بار دیگر سایت اولکامیز را احیا کردم. این اتفاق یادآور آن شعر مولاناست :
گر خدا ز حکمت ببندد دری
ز رحمت گشاید در دیگری
اولکامیر چه اهدافی را به دنبال دارد ؟
اولکامیز به دنبال معرفی و شناساندن فرهنگ و تاریخ و ادبیات و رسوم و ورزش قوم ترکمن است. رسانه ای است مطالبه گر که می خواهد صدای قومش باشد و مسائل و مشکلات قوم را منعکس کند. از ظرفیت ها و خواسته ها و قوت های مردمانش بگوید در یک کلام اولکامیز می خواهد بعنوان یک رسانه مردمی و مستقل و منتقد فعالیت کند و در راستای قانون مطبوعات گام بردارد.
آیا اولکامیز رسانه ی قومیتی است ؟
بله. اولکامیز قومیتی است ولی قوم گرا نیست. قومیتی بودن با قومگرایی فرق دارد.
اولکامیز بعنوان یک رسانه ترکمن به مسائل مردم ترکمن و اهل سنت توجه ویژه ای دارد. قومیت را باید در دل ایران تعریف کنیم نه خارج از آن .
اقوام هر کدام جزء لاینفک ایران هستند در واقع گل های رنگارنگ باغ وطن می باشند.
هیچ رسانه ای بدون گرایش نیست . همه سمت و سویی دارد. هدفمند د جهت دار حرکت می کنند . ما هم انعکاس فرهنگ و تاریخ و ادبیات و مسائل و مشکلات قوم ترکمن در اولویت کاری مان قرار دادیم . این شیوه و رویه قوم گرایی نیست بلکه شناساندن و تقویت قوم است . هویت بخشی است. تحکیم وحدت است. در چارچوب قانون می خواهیم اصالت و هویت خود را حفظ کنیم.
اقوام زیر مجموعه کشور است. بقول داریوش شایگان ایران کشوری چهل تکه است . کثیر المله است . قومیت در برابر ملیت نیست. همه اقوام باید دیده شوند. قلب همه اقوام برای عزت و آبادانی ایران می تپد. اهمیت به مسائل قومی نافی مسائل کلی کشور نیست. اینها در تقابل هم نیستند بلکه مکمل یکدیگرند. اصل بر شایسته سالاری است . شایستگان اقوام و اهل سنت نباید حذف شوند .
برخی ها به ما انگ تنرویی می زنند این را هم رد می کنم ما تندرو نیستیم میانه رو هستیم.در حد وسط قرار داریم . آیا مطالبه حقوق اقوام تندروی است ؟
ما با انحصار طلبی و تمامیت خواهی مخالفیم افراطی گری را سم مهلک برای توسعه کشور می دانیم .
فضای رسانه ای استان را چگونه ارزیابی می کنید ؟
فضای رسانه ای استان در واقع از فضای رسانه کشور تبعیت می کند. پویا و بالنده نیست. دلگرم کننده و شوق انگیز نیست . البته بارقه های امید هست. با وجود تنوع رسانه ها ولی از عمق و کیفیت کمتر دیده می شود.
این فضا را خاکستری می بینم . نه روشن و نه تیره.
تعداد رسانه ها چه در فضای مجازی و چه مکتوب بسیار زیاد شده ولی کیفیت رسانه ای پایین آمده . انگ ها و توهین ها و جعلیات و شایعات و بداخلاقی ها زیاد شده . به سادگی با شخصیت و آبروی افراد بازی می کنند. البته تعداد معدودی از رسانه ها هم هستند که اخلاق گرا بوده به تولید محتوا می پردازند و اصول را رعایت می کنند ولی دیگران اغلب کارشان شده کپی پیس است.
فعالیت رسانه ای بیشتر انفرادی است نه جمعی و این آفت است. ما هنوز کار جمعی را خوب یاد نگرفتیم . به آموزش صاحبان رسانه ها بها داده نمی شود و اغلب بصورت تجربی است.
سخن آخر
از روزنامه گلشن مهر که یکی از بهترین رسانه های گلستان می باشد تشکر می کنم که این فرصت را برای بنده دادند.
