پدر و مادر باغبانانی هستند که جفای خار می‌کشند تا گل بپرورانند
پایگاه خبری اولکامیز – محمد خوجه: روز سه شنبه ۱۷ بهمن ماه ۱۴۰۲ به برنامه ترکمنی رادیو سئوال و جواب شرعی و دینی را گوش می‌کردیم جواب سئوالات را استاد جبار آخوند میرابی میداد. یکی از شنوندگان سئوال خود را با یک وقایع تلخ کوتاه اینچنین مطرح کرد و گفت : حاجی اخوند من به مغازه ی وارد شدم یک زن با صاحب مغازه در حال گفتگو بودند .
زن می گفت من مادر دارم که او چند تا پسر دارد اما پسرهایش از نگهداری او صرف نظر میکنند وقتی که پسر کوچکش( کورفه) میخواست یاریگر و نگهداری او را به عهده بگیرد همان پسر کوچکش به مادرم گفت تا وقتی که خونه ات را به اسم من نکنی وسند به اسم من نزنی من ازت نگهداری نمی کنم تااینکه مادرم را با راه های مختلف راضی کرد که خانه را به اسمش بکند اما مادرم را گول زد بعد از اینکه خانه را به اسمش زداز نگهداری او امتناع کرد به او توجه نکرد واز خونه اش بیرون انداخت.
مادرم با گریه؛ غم وغصه چاره نداشت به سوی فرزندان دیگرش برود اما انها هم مادر شان را تحویل نگرفتند و گفتند: برو همان جای که خونه ات را به اسم او زدی وهمان فرزندت ازت نگهداری کند که خونه را به اسم او کردی ما نمی توانیم ازت نگهداری کنیم .
مادرم سرگردان و آواره بود و رنج ناراحتی کشید تا اینکه اورا به خانه خودم آوردم و ازش به خوبی نگهداری میکنم هنوز هم مادرم به خاطر ظلمی و ناراحتی ها فرزندانش بهش کردند گریه میکند اشک می‌ریزد.
بعد از این داستان دردناک ان شخص شنونده رادیو از آخوند میرابی این سئوالش را چنین مطرح کرد حاج آخوند عاقبت چنین فرزندان در این دنیا و آخرت چه میشود؟ به این فرزندان چه جواب دارید بگید؟ در این مورد از نظر اخلاقی وشرعی تحلیل کنید و توضیح کوتاه دهید ؟
جبار اخوند میرابی آه افسوس کشید بغص گلویش گرفت از حرف زدن اش مشخص بود که اشک در چشمانش حلقه زده بود با حال گریان جواب این شنونده را طبق فرمایش خدا و سفارشات واحادیث نبوی داد و از مقام ومنزلت مادر را بیان کرد و این اعمال را بد و گناه سنگین یاد کرد و افزود: که عاقبت چنین فرزندان در این دنیا و سرای آخرت به خاطر ظلم و بی مهری به مادر عذاب خواهد دید و عذاب و مجازات سنگین درانتظار چنین فرزندان است .
اما جواب شما خوانندگان عزیز در مورد چنین فرزندان چیست؟!!! واقعا آدم وقتی چنین سخنانی غم انگیز و وقایع تلخ و ناراحت کننده میشنود قلبش درد میکند و بغص ادم میگیرد اشک درچشمان مان جمع میشود. چرا باید به خاطر مال و ملک یا حقوق پدر و مادر؛ انها را نگهداری کنیم ؟! چرا شرط شروط برای نگهداری و سرپرستی پدر مادر بگذاریم ؟! آیا جواب این همه محبت و زحمات و خوبیها پدر و مادر این است ؟!!! این کار از نظر دینی؛ اخلاقی وعقلانی درست نیست! پس وجدان و انسانیت و مسلمانی کجاست ؟!
خون باید گریه کرد که اینچنین فرزندمسلمان پدرو مادر خود را اواره و سرگردان ودر غم غصه رها کرده است در حال که خداوند متعال نیکی به والدین را به کرات به آن سفارش و توصیه کرده وفرموده است به انسان سفارش کردیم که به پدر ومادر خود نیکی کند( سوره عنکبوت آیه ۸ )خداوند متعال درقران کریم می‌فرماید: به انها حتی اف مگو و به آنان پرخاشی مکن وبا انها سخن شایسته بگوی “سوره اسرا ایه ۲۳” ببنید خداوند سمیع و بصیر اوف گفتن به والدین را ممنوع کرده در حالی که بعضی از فرزندان به اذیت آزار آنها و صحبت کردن با صدا بلند و بیرون راندن آنها در خانه یا نگهداری در سالمندان اقدام میکنند در صورتی که احترام هردو واجب است و نگهداری از انها وظیفه ای همه ماست.
این موجود مهربان فرزند خود را از دوران نوزادی تا زمان توانمندی فرزندش را یاری میرسانند برای رفاه وآسایش بچه‌هایش وعشق به خانواده کار می‌کنندو همه امکانات خود را درسخاوتمندانه نثار فرزندان میکنند در هر شرایطی تنها آرزویش سعادت خوشبختی فرزندانش است و خوب بخورد و خوب بپوشد و خوب تفریح کند و هیچ کم کس را نداشته باشدو آرزوها و نیازهای خود را از یاد میبرد و لحظه لحظه از زندگی اش را با فداکاری و از خودگذشتگی میگذراند پدر و مادر جوانی خود و زندگی کردن را فراموش کردند و می کنند حاضر هستند از آرزوها و شادیهاوسرمایه ها و جان خود بگذرد همه را دو دستی تقدیم به فرزندانش کند و بدترین را به جان بخرد و میخرد ودرسخت ترین شرایط زندگی چیزی به زبان جاری نمیکند و خم به ابرو نمی اورد و دریغ از یک بار گله یا شکایت. آیا با این همه مهر ومحبت پدر ومادر ؛جواب محبتهایش این است!!! به یاد بیار مادری که نه ماه انتظار تو را در رحم خود میکشد و فقط یک روز
بیداریش را به یاد بیاور با شیر دادن و لالایی خواندن تا تو بخوابی وخواب را به خاطر تو حرام کرد و بی خوابی کشید . مادری که به خاطر تو بابت همه شب به بیداری، دلواپسی ها و نگرانی ها و از خود گذشتگی ها ؛ با این همه محبت های بی دریغ آیا حق اف گفتن ؛ با صدا بلند صحبت کردن یا از خانه بیرون کردن ؛ نگه نداشتن و یا بی احترامی کردن به او را دارد؟!!! آیا میدانید هر آنچه امروز هستید وهر چیزی خوبی که در زندگیتان دارید مدیون دعا و زحمات و ایثارگر پدر ومادر شماست .
خیلی ها از نعمت پدرو مادر محروم هستند حسرت شنیدن دوباره یک لحظه صدای پدر ومادرشون را دارند ای کسی که پدر ومادر دارید به یاد داشته باشید که چه نعمات و گنجینه ی محبت ؛ فداکاری ؛ عشق وبزرگی در کنارتان هست قدرشون را بدانید به پدر ومادر خود احترام بگذارید و با صدای بلند با انها صحبت نکنید و به آنها محبت و نیکی کنید مواظب باشید دلشان را نرنجانید که هلاکت در عقوق والدین و نجات در رضایت والدین است پس تا دیر نشده پدر ومادرتان را راضی کنید و پیش از آنکه پدر ومادر از تو بخواهد حاجتشان را برآورده کنید از بوسیدن به دستان پدر و نوازش وبوسیدن دستان وپای مادر ونیکی به پدر ومادر داستانی که تو آن را می نویسی و سالها بعد فرزند تو آن را برای تو حکایت میکنند پس با انها خوب باشید؛ خوب بنویسید و نیکی کنید قدر انها را تا زنده اند بدانید با مهر محبتاشان همواره چراغ راه تان بوده کلمات قادر به بیان تمام سپاس وقدردانی من وشما برای همه تلاش‌ها و محبت ها و فداکاریهاشان نیست.
پدر و مادر باغبانانی هستند بزرگ منش؛ جفای خار می‌کشند تا گل بپرورانند. اگر همین الان این مطلب را خواندید بدون دلیل این کار را انجام بدهید :
اول – اگر پدر و مادرت پیشت است ببوسش و اگر پیش ات نیست بهشان زنگ بزن و از حال و احوالشان جویا شو و حالشان را بپرس.
دوم – اگر پدر و مادرتان را ناراحت کردی و آنها را رنجانیدید برو پیشش ازشان حلالیت طلب کن تا تو را ببخشد.
سوم – اگر قهری برو آشتی کن دلشان را بدست بیاور.
چهارم – همواره در کنار پدر و مادر تان باشید و تنهای شان نگذارید.
پنجم – اگر پدر و مادرت یا یکی از آنها در قید حیات نیستند یک سوره حمد و سه بار سوره اخلاص بخوان و دعا به شان کنید.
www.ulkamiz.ir
