وقتی ترکمن، پنجه بر ساز می‌زند/ موسیقی جادویی با صدایی باستانی (فیلم)
پایگاه خبری اولکامیز – سحر طاعتی: موسیقی ترکمن با آن دو تار و نوایش جز جدانشدنی زندگی ترکمن‌هاست . سازی اصیل که روایتگر زندگی مردمانی است که روزگارشان با نوای آن پیوند خورده است. این ساز را می توان راوی غم و شادی و مرگ و تولد، کار و آیین های مذهبی ترکمن ها دانست.
البته در کنار آوازهای اصیل منطقه و سوز کمانچه که نسل‌ها توسط راویان آنها حفظ شده اند؛ در منطقه ترکمن نوازندگان و خوانندگان بنامی فعالیت می کنند که هر کدام از بزرگان موسیقی ترکمن هستند. از میان آنها ابراهیم جرجانی و هم‌نسلانش بیش از سه دهه است که حافظ و راوی موسیقی‌ای هستند که از اجدادشان به آنها رسیده و آنها نیز در تلاش برای حفظ و انتقال آن به آیندگان هستند.
موسیقی ترکمن نیز همانند سایر موسیقی های فولک مناطق دیگر بکر و دست نخورده است. در هر منطقه مقام هایی وجود دارد که نسل ها بین راویان آنها منتقل شده اند اما بکر بودن این ژانر از موسیقی را نباید عاملی برای عدم خلق آثار جدید دانست. همانطور که ترکمن ها بکر بودن را سدی برای ساخت آثار جدید نکرده اند و مخاطبانشان را با ساز و آوازهای نو همراه کرده اند.
در سال های گذشته دغدغه پژوهشگران موسیقی عدم گرایش نسل جوان به موسیقی اجدادی شان بود و مرگ راویان موسیقی فولک این نگرانی را دوچندان می کرد؛ اما انگیزه جوانان ترکمنی برای یادگیری ساز وآوازشان بالا رفته به طوری که همه به آموزش موسیقی اصیلشان روی آورده اند. / سایت عصر ایران
www.ulkamiz.ir
