نگاهی بر نقاط ضعف و قوت مراسم مختومقلی

پایگاه خبری اولکامیز – امان محمد خوجملی فعال رسانه ای ترکمن نوشت: مختومقلی فراغی یکی از نعمت هایی است که خداوند تقدیم ترکمنها کرده است. یاد و نام این بزرگ مرد همیشه توام با شادی سرور است. هر سال هم سالروز تولد او به مدت یک هفته در سراسر ترکمن صحرا در شهرهای مختلف جشن گرفته می شود. متاسفانه حدود دو سال با پدیدار شدن یک بلای جهانی بنام کرونا این مراسم متوقف شده بود. خوشبختانه با کشف واکسن این بیماری در بیشتر کشورهای جهان روند رشد آن متوقفشده است و انسانها توانستند روند عادی زندگی خود را از سر بگیرند.

امسال جشنواره یا مراسم مختومقلی در گنبد خیلی خوب برگزار شد و بیشتر شرکت کنندگان از برنامه های اجرا شده راضی بودند. اما این مراسم چند تا عیب و ایراد کوچک داشت و هرسال هم تکرار می شود و اصلاح نمی گردد لازم است مسئولان برگزار کننده به آن توجه نمایند:

یکم : یکی از این ایرادها کثرت شعر خوانی شاعران است که به ذوق تماشاگران می زند. اولاً این شاعران شعر جدید ندارند بیشتر اوقات شعرهایشان تکراری است. دوماً هم این بزرگواران وقت را رعایت نمی کنند هر شاعر بیاید ۵ دقیقه شعر بخواند واقعاً آزار دهنده است. مسئولان باید هم تعداشان را کم کنند و هم زمانشان را. زمان شعر خوانی هر شاعر نباید بیشتر از دو قیقه باشد از هر شهر هم از میان شاعران داو طلب فقط یک نفر انتخاب شود.

دوم : من خودم شاعران را دوست دارم. بیشتر دوستانم نیز شاعر هستند. شاعران جزو افراد فرهیخته و نخبه و هنرمند و پیشتاز و خلاق و نوآور و منتقد جامعه محسوب می شوند. ولی حفظ جایگاه و منزلت شاعران به دست خودشان است. شاعران موقعیت خود را در زمانها و مکانها مختلف درک کنند. مخصوصاً شاعران بزرگ سال و پیشکسوت که کتابهایشان در بازار هست نیازی به دیده شدن ندارند. با شعرهای طولانی نباید اعصاب مردم را خورد کنند. مردم برای شنیدن ساز و آواز می آیند. اگر ساز و آواز و موسیقی را از مراسم حذف کنند فکر نکنم غیر از خودِ شاعران کسی به آنجا مراجعه بکند. بهترین قسمت هر مراسم موسیقی آن است. چون موسیقی به روح و روان انسان تاثیر دارد. شعر در خلوت و تنهایی انسان خوب است. من توی ماشین خودم فلاش موسیقی دارم. همیشه موسیقی گوش نمی دهم بعضی شعرهایی که از کریم قربان نفس و مولوی و حافظ و سعدی و خیام و دیگران یاد گرفته ام را تکرار می کنم تا فراموش نشود. شعر مهم است ولی جمع موسیقی دوست دارند. خواهش می کنم رعایت کنید.

سوم : مراسم سه تا مجری و گوینده داشت. امانلی نساری و خانم ها زلیخا کر و صابری. هر سه تا خوب بودند ولی امانلی عالی بود. دلیلش هم این است امانلی موقعیت شناس است. حساسیت مخاطبان را می داند که چه می خواهند. همیشه در صحبتهایش نکات جدید و آموزنده وجود دارد. اطلاعات جدید به مخاطبان منتقل می کند. قدر زمان را می داند که چه وقت صحبت بکند و چه وقت سکوت بکند. صحبتهایش همیشه در زمانهای مُرده است. خواننده ها موقعی که ساز و دوتار را کوک می کنند، بیان می کند این خیلی خوب است. صحبت هایش همیشه در چارچوب است یعنی در ارتباط موسیقی و خواننده و شعر و شاعری است. وقتی آهنگ یا آوازی خوانده می شود او نام خواننده و صاحب شعر و سازنده موسیقی و همراهان دوتار و کمانچه و اورک و جاز و بقیه را با نام می شناسد و معرفی می کند. این خیلی خوب است. اما در بعضی مراسمها فقط نام بخشی را می گویند این خوب نیست. در هر آواز باید حتماً نام شاعر که آن اثر را پدید آورده است گفته شود و نام سازنده موسیقی(کامپالیتر یا کامپالیسر یعنی آن کسی که آن ساز را برای آن آواز طراحی کرده و ساخته است) باید گفته شود. اینها (خواننده و شاعر و کامپالیتر) همه در گردن مردم حق دارند. چون با ابداعات و خلاقیتهای خود, شادی های مردم را بیشتر کرده اند و به زیباییها افزوده اند. یک سر و گردن از دیگران بالاترند نام آنها حتماً برده شود و گرنه در حق آنها جفا صورت گرفته است.

چهارم : تدارکات و قسمت فنی و صوتی اداره ارشاد گنبد همیشه با نقص هایی همراه است که بعضی اوقات اعصاب خردکن می شود. فکر می کنم متولی مخصوصی برای خود ندارد یا اگر هم داشته باشد کارهایش را با دقت انجام نمی دهد. به هر حال مراسم به این بزرگی نباید با نقصهایی خیلی ساده و کوچک و پیش پا افتاده از کیفیت مناسب بیفتد. بهتر است مسئولان اداره ارشاد گنبد در این خصوص چاره ای بیندیشند. اگر دستگاهها نقص داشته باشد نقص ها را رفع کنند متخصص فنی لازم داشته باشد متخصص فنی بیاورند تا مردم از مراسم ها به نحو احسن لذت ببرند.

www.ulkamiz.ir