پایگاه خبری اولکامیز – فاطمه روزخوش، خبرنگار: اولین جلسه رسمی نشست خبرنگاران با نماینده مردم گنبدکاووس در حالی برگزار شد که به گفته ی نماینده ی جوان ، هیچ گزارش عملکردی ارائه نشد و به جای آن از ابتدای صحبت مشاور ایشان آقای الیاس هیوه چی و سخنان کوبنده حکیم جوان انتقاد و انتقاد از عقب ماندگی ها و مشکلات عدیده ی استان گلستان و بخصوص گنبدکاووس و بخش های مرزی بود.
از درآمد سالانه ی پائین استان گلستان نسبت به استانهای دیگر کشور و سومین استان فقیر کشور، از عدم تعامل و گفتگوی تاثیرگذاران استان نسبت به تعالی و پیشرفت استان، ظرفیتهای بالقوه ای که دومین شهر استان دارد و حتی در کوچکترین مشکلات این شهرستان حیران مانده اند، از محرومیت ۱۸ روستای مرزی، بومی یا غیربومی بودن استانداران، مدارس ناتمام ، تالاب های خشکیده، نداشتن اسناد رسمی دانشگاه وساختمان آموزش وپرورش،مشکلات مربوط به جاده نفت،فاضلاب شهرک صنعتی،ضعیف بودن روند تجارت چمدانی با کشور ترکمنستان،وضعیت میراث فرهنگی (مشکلات وموانع مربوط به برج قابوس وشهرجرجان) مشکلات جاده گنبد-آق قلا وگنبد-مینودشت، وضعیت شهرکرند،موضوع والیبال وساختمان سوارکاری،تنش های آبی گلستان،عدم جذب سرمایه گذار در استان گلستان وبخصوص گنبدکاووس وموارد مشابه دیگر درد دلها و واگویه های نماینده مجلس بود.
در مجموع همه ی این کم وکاستی ها ومشکلاتی که چهره ی استان گلستان و بخصوص منطقه ی گنبدکاووس وبخش داشلی برون را حکیم جوان ،تلی از خاکستر و در نهایت فقر و محرومیت معرفی نمود . اگر چه منکر بسیاری از مشکلات وکاستی ها نیستیم اما به گفته ی ایشان روند توسعه وآهنگ پیشرفت در استان گلستان ،سازی محزون به خود گرفته است. وگویا هدف وانگیزه ی حرکت رو به جلو درمیان این همه آلام وکاستی ها حلقه ای مفقوده بشمار می آید.
دقیقا در جلسه ی مشابهی با عنوان”نشست وحدت برای تحول شهرسان گنبد کاووس”که در تاریخ سوم شهریور ماه ۱۴۰۳ در سالن اجتماعات فرهنگیان برگزار گردید، همین موضوعات و البته با لحنی تندتر بیان گردید و گویا هر بار که جمعیتی و مخاطبینی مطالبه گر در مقابل نماینده ی محترم قرار می گیرند ،ساز انتقاد ومحرومیت کوک می شود و طی این ۶ ماهه در ۲ جلسه ای که برخی اصحاب رسانه حضور داشتند ،بنای اصلی سخنرانی ها و موضوعات،همین نداشته ها و انتقادات بوده است.
سئوال اینجاست که آیا در تاریخ خدمت نمایندگان و یا مسئولین مرنبطی که قبل از ایشان عهده دار مسئولیت بودند اقدامی وحرکتی روبه جلو اتفاق نیفتاده که اینگونه فریاد ” وامصیبتا”سر می دهیم؟! از سوئی نیز در لابلای بیانات وصحبتها دم از خدمت نمایندگان و استانداران ادوار گذشته می زنند واین ضدونقیض بودن افکار ونظرات سئوال برانگیز می شود که برخی مسئولین را فقط از دوره ی ۶ ماهه ی خدمت خودشان ارزیابی می کنند و محرومیت ها را از تاریخ تاسیس ۲۵ ساله ی استان گلستان برمی شمارند!
سخنوری و فریاد برآوردن دردها نه تنها دردی را درمان نمی کند، بلکه سایه ی ناامیدی وبی اعتمادی را برای مردم گسترده تر می کند . همان مردمی که در تمام عرصه ها با درک درستی از رویدادهای انقلاب در صحنه حاضر هستند. همان مردم گلستانی که با وحدت مثال زدنی شان در کشور نام آور وافتخارآفرین هستند. امروز اگر دردها وانتقادات زیادی از روند خدمات به چشم می خورد باید راهکارها ارائه شود.
در انتخاب وانتصاب مسئولینی دلسوز ومردمی دقت شود تا در کنار این مردم قرارگیرند وامید را در دلها زنده نگه دارند. یادمان باشد که در لابلای اینهمه مصیبتها از نداری و محرومیت ،رسالت خودمان راگم نکنیم وفراموش نکنیم درصحنه آمده ایم تا التیامی بر زخمها باشیم نه اینکه نمک پاش زخمها و دردها باشیم.
حکیم حاذق وجوان ،همانگونه که در تبلیغات انتخاباتی اش آهنگ آبادانی وتحول را می نواخت، امید می رود تا در مسیری امیدآفرین وتحول ساز قدم بردارد تا درپایان دوره ی ۴ ساله ی خدمتش کارنامه ای قابل دفاع بانمراتی قابل قبول از سوی همین مردم که بهترین ومنصفانه ترین قضاوتها راخواهند داشت،دریافت نماید.
WWW.ULKAMIZ.IR
