حکایت غنی و فقیر در جامعه ما

پایگاه خبری اولکامیز – حاج آنه محمد مارامایی ، فرهنگی بازنشسته :

در هر جامعه ای همیشه افرادی هستند که از تامین نیازهای اولیه خویش محروم هستند و همیشه هم در انتظار کسانی هستند که بتوانند آنها را از این وضعیت نجات دهند ، اما تا آخر عمرشان به آرزوهایشان نمی رسند ، چون هر کس و هر گروهی آمده فقط و فقط وعده وعید دادند و زندگیشان را بدتر کرده ، بهتر نکرده اند .

اما در مقابل این گروه عظیم جامعه گروهی هستندکه برای انها وجود هر فرد و حاکمی در رأس امور فرقی نمی کند و همیشه و در طول تاریخ روزگارشان وفق مراد است و عجیب اینکه گروه اولی همیشه مطیع حاکمان هستند و به هر خواسته حاکمان لبیک گفته اند اما ذره ای زندگیشان تغییر نکرده است اما گروه دوم اصلا وجود حاکمان برای انها مهم نیست چون حاکمان هر اقدامی انجام دهند آنها بلدند اوضاع را به نفع خودشان تغییر دهند.

چند مثال عینی و قابل توجه گروه اولی یعنی افراد فقیر همانطوری که گفتم در برابر خواسته حاکمان مطیع هستند مثلا در کشور ما این گروه در رای دادن ها ، راهپیمایی ها، شرکت در امور ناخواسته مثل جنگ ، سبل ، زلزله وووو همیشه پیش قدم هستند اما گروه دومی یعنی غنی. نگویم اصلا ولی بندرت در این گونه امور مشارکت دارند .

در چند مورد خودم کنایه و نیشخند انها را در هنگام مشارکت گروه اولی ها دید ه ام . حتی وقتی من گفتم تابحال در طول چهار دهه انقلاب ۴۲ مرتبه رای داده ام انها گفته اند چرا بی جهت شناسنامه خودم را کثیف کنیم و حتی گفتند ما یکبار هم رای نداده ایم.

حالا اصل کلام چرا حاکمان در کشور ما و سایر کشورها به گروه اولی ها توجه نمی کنند و فقط وعده و وعید می دهند ؟

این روزها همه شاهدند که با توجه به اوضاع اقتصادی واقعا زجر آور گروه اولی ها نمی توانند حداقل های زندگی خود و خانواده شان را تامین کنند اما گروه دومی با توجه به اوضاع مالی شان از این موقعیت نهایت استفاده را می کنند. زمین ، خانه ، ماشین ، سکه  ، طلا وووووو می خرند و ثروتشان در هر چند ماه و یا سال چند برابر می شود.

متاسفانه بانک ها هم بهترین شرایط وام وووو را برای این گروه فراهم می نمایند اما به کوچک ترین خواسته گروه اولی ها مثل وام ازدواج ومسکن وووو ووهزار برابر گروه دومی ها مشکل ایجاد می کنند.

سوال اساسی اینست که چرا  در طول سالها شرایط  آن طور که باید و شاید تغییر نکرد و گروه اولی ها را یاری نمی دهند ؟ چرا قوای ناظر کار درخور انجام نمی دهند تا گروه اولی ها بتوانند به آینده خودشان امیدوار شوند ؟

اگر دقیق به اوضاع اجتماعی و فرهنگی و . . . جامعه و خانواده گروه اولی ها بنگریم. متوجه خواهیم شد که چه مشکلاتی در میان اعضای خانواده  آنهاست که واقعا هر انسانی را زجر می دهد. کودکان معصوم ، زنان و مردان مظلوم در چهار راهها ، افراد آلوده به مواد مخدر آن هم با وضعیت ظاهری وحشتناک که در شبانه روز در سطح شهر پرسه می زنند و هرچه مال مردم و دولت است می دزدند و زندگی افراد جامعه را بخطر می دهند .

نمونه اش دیشب در ساعت ۸ شب سه نفر مسلح با ماشین پژو پرشیا به خانه همسایه مان آمدند. هرچه قیمتی بود برداشتند و رفتند و وقتی چند نفر خواستند به داد همسایه برسند. دزدان مسلح با گرفتن تفنگ همه را تهدید کردند و رفتند و زحمت چندین سال و ماه خانواده ای را که خود در گذران زندگی مشکل داشتند از بین بردند.

همسایه ای که از طلوع آفتاب تا ساعت های ده شب جهت تأمین نیازهای خود و خانواده اش در مغازه خودش کار می کرد.  اگر یک ذره ای حاکمان شهر و استان و کشورمان به این جریان فکر کنند متوجه خواهند شد که باید اقداماتی انجام دهند و  به داد مردم برسند. به امید آن روز .

www.ulkamiz.ir