طرح صیانت از فضای مجازی یا فضای واقعی ؟

پایگاه خبری اولکامیز- همرا خوجه : مدتی هست که طرح صیانت از فضای مجازی اذهان عمومی جامعه را به خود مشغول کرده . طرحی که بازتاب منفی گسترده ای را در طیف های مختلف جامعه به خود معطوف کرده است.

اما آنچه که باعث مخالفت طرح صیانت از فضای مجازی در میان کاربران فضای مجازی و کسب و کارهای اینترنتی در جامعه شده است برمیگردد به غیرشفاف و مبهم بودن طرح
عدم مشورت بیشتر با کارشناسان ایجاد رانت از طریق فیلترینگ برخی پلتفورم های محبوب خارجی و شروع بکار پلتفورم های داخلی در دست اشخاص خاص و…

بی شک و تردید فضای مجازی با فضای واقعی گره خورده است، پس بهتر می‌بود مجلس محترم ابتدا قوانین مستهلک خود را در حمایت از کاربران فضای حقیقی بهبود ببخشد و یا به قولی آپدیت نماید، سپس به فکر طرح صیانت از حقوق کاربران بدون اغماض و فیلترینگ و تندروی برخی اشخاص در فضای مجازی می اُفتاد.

از آنجایی که در حال حاضر اکثریت کاربران فضای مجازی از طریق گوشی های موبایل خود به این فضا ورود پیدا می‌کنند،اما متاسفانه قوانین مستحکم و قوی‌ای که بتواند به هنگام سرقت همان گوشی موبایل به سرقت رفته را سریعا یافت کند را نداریم.  من باب مثال مواقعی که گوشی موبایل شخصی به سرقت میرود،فردی که گوشی اش به سرقت رفته با انجام هزینه های بایستی گوشی به سرقت رفته خود را به رد یابی ۴۵روزه بسپارد و زمانی به گوشی موبایل خود می‌رسد که فرد سارق در مدت ۴۵ روز در آن گوشی موبایل مسروقه سیم کارتی را قرار دهد وگرنه فرد مالباخته بایستی دوباره با اعمال هزینه مجدد،روال کار را از سر گیرد.

حال این سوال به اذهان خطور می‌کند که چرا آن هنگامی که سیم کارتی در گوشی نباشد با گوشی بدون سیم کارت میتوان به فوریتهای پلیسی ۱۱۰ یا اورژانس ۱۱۵ تماس حاصل کرد، ولی نمی‌توان آن گوشی موبایل را بدون سیم کارت مورد رد یابی قرار داد.

چطور میشود در کشوری که می‌تواند به فضا ماهواره بفرستد یا موشک های بالستیک و کروز و… بسازد،نتواند از عهده ردیابی چنین کار ساده ای برآید،بی شک و تردید از عهده این کار (ردیابی گوشی های موبایل بدون سیم کارت)نیز میتواند برآید.

لیکن همانطور که اشاره کردم قوانین حمایت از کاربران در فضای حقیقی آپدیت نشده و یا اینکه ردیابی های ۴۵روزه با انجام هزینه از طرف مالباخته روش مناسب‌تری است که ما نمی‌توانیم آنرا بهتر درک نماییم.

متاسفانه سالانه در کشور ما آمار قابل توجهی از گوشی های موبایل به سرقت می‌روند،کع هر سال نسبت به سال قبل تر آن این آمار رشد چشمگیری به خود میگیرد.
اما بدلیل فرسوده و مستهلک بودن قوانین حمایت از کاربران بسیاری از این گوشی های موبایل به دست صاحبان خود نمی رسند بلکه;اوراق می‌شوند و باطری،ال سی دی،آی سی،خازن و دیگر قطعات آن ها جداگانه به فروش می‌رسند و یا اینکه شماره سریال های آن ها با گوشی های سوخته تغییر کرده و دوباره روانه بازار میگردند،که تجارت میلیاردی را به خود اختصاص می‌دهد.

همه و همه‌ی این‌ها بیانگر عجز و ناتوانی قوانین موجود هستش که جای بازنگری فوری را در این زمینه می‌طلبد. سارقانی که از خلأ موجود در قوانین جاری بیشترین بهره را می‌برند.و نمایندگانی که به فکر طرح صیانت از فضای مجازی هستند،طرحی که در آن گفته شده اگر شبکه‌های اجتماعی موجود ظرف مدت چهار ماه از اجرای طرح صیانت دفاتر خودشان را به ایران نیاورند فیلتر میشوندم

این در حالی است که به دلیل تحریم ها و عدم مراودات مالی این شبکه ها نمی توانند عملاً در این مدت اظهار شده دفاتر خود را در ایران دایر کنند که این امر در وحله اول فیلترینگ آن شبکه‌ های اجتماعی را در پی خواهد داشت و در نهایت با بسته شدن این شبکه ها کسب و کارها و مشاغلی که با آن شبکه ها عجین شده ‌اند ضربه مهلکی خواهند خورد.

www.ulkamiz.ir