یادداشت

دوران بازنشستگی

پایگاه خبری اولکامیز – آنه محمد مارامایی: ما انسان ها در گذر زمان با توجه به سن مان آرزوهایی داریم که وقتی به آنها می رسیم می بینیم که آرزوهای چندان غیر ممکنی نبوده مثلا روزگاری آرزو می کردیم که پس از تحصیلات در اداره ای استخدام شویم تا زندگیمان را سر و سامان دهیم. پس از چندین سال امتحان دادن و قبول نکردن مان در مصاحبه و غیره بالاخره در اداره ای قبول شدیم.

با عشق و علاقه مدت سی سال خدمت نمودیم و به مرحله بازنشستگی که در طول سی سال آرزو می کردیم بهش زودتر برسیم رسیدیم اما غافل از درد بیکاری و بازنشستگی دوره ای که هر بازنشسته ای پس از گذشت چند سال از بازنشستگی آن را بخوبی حس می کند و خود را بخاطر عدم توان تأمین مخارج زندگی فردی بیکار، به درد نخور، از رده خارج شده ، تاریخ مصرف گذشته و … حس می کند.

این حالت بخصوص برای بازنشستگانی پیش می آید که سرگرمی نداشته باشند مثلا مغازه ای زمین کشاورزی باغ و مزرعه ای و… نداشته باشند‌. متاسفانه این موقعیت هم برای اکثر بازنشستگان مهیا نیست.

غرض از بیان این وضعیت بیان درد اجتماعی است که درکشورما وجود دارد. کارمند بازنشسته ای که با حقوق ناکافی خود درطول سی سال نتوانسته درکنار کارمندی خودش یک شغلی را دست و پا کند.  حاکمان و مسئولان هم به دوران سخت بازنشستگی که هرکارمندی  به آن می رسد.برنامه ای درنظر نگرفته است. چون کارمند بازنشسته با توجه به شرایط زندگی که خانواده اش تشکیل شده از فرزندان، عروسان ، دامادها، نوه ها و…توان حل مشکلات اقتصادی راندارد و از قبل هم به دلایل مختلف فکر اساسی نکرده است. دچار مشکلات زیادی می شود از زندگی و آینده خانواده اش ناامید می شود‌.

این وضعیت نامطلوب خواه ناخواه به سراغ هر کارمند بازنشسته می آید.گرچه هستند کارمندانی که بعد از بازنشستگی منشی پزشکان، راننده آژانس، شاگرد مغازه، دستفروش و… می شوند تا از عهده مخارج زندگی برآیند اما متاسفانه زندگی در ایران ما آن قدر بیرحم است که با این نوع کارها هم نمی توانند بازنشستگان مخارج زندگیشان را تأمین کنند مثلا با ماشین خودشان کرایه کشی می کنند بعد از چند ماه مخارج ماشین زیاد شده و دیگر نمی توانند به کرایه کشی خود ادامه دهند و…

اما‌ چه باید کرد ؟

در اینجا می خواهم پیشنهادی برای ادارات ارائه نمایم که به نظرم اگر بخوبی مدیریت شود تا حدودی میتوان به بازنشستگان کمک کرد. برای مثال: وقتی هر کارمندی از اداره ای بازنشسته می شود  پول بازنشستگی دریافت می کند. اگر همین پول را کلا یا نصف مقدار پول بازنشستگی را از هر کارمندی در جایی مسئولان ادارات سرمایه گذاری کنند . سهامی به کارمندان بازنشسته بدهند و حتی از خود نیروهای بازنشسته در شرکت .کارگاه .کارخانه و غیره با پرداخت حقوق یک کارگر استفاده کند می تواند کمک زیادی به بازنشستگان نمایند .چون بازنشسته  علاوه بر حقوق بازنشستگی.سود سهام از شرکت دارد. حقوق کارگری هم می گیرد که این سه نوع درآمد می تواند تا حدود زیادی مشکلات زندگی بازنشستگان را برطرف کند‌ و یا روش های دیگرکه کارشناسان اقتصادی می توانند به مسئولان ادارات پیشنهاد نمایند .

خلاصه دوران بازنشستگی دوران سختی است البته در کشور ما و کشورهایی که اقتصادشان بیمار است و باید کارمندان قبل ازبازنشستگی فکری بحال دوران بازنشستگی نمایند و یا مسئولان ادارات و وزارتخانه های مربوطه با بهره گرفتن از نظرات کارشناسان اقتصادی فکری به تأمین درآمد بیشتر بازنشستگان نمایند.

البته همانطوری که گفتم این وضعیت در کشور ما بخاطر اقتصاد بیمار رخ می دهد چون حاکمان و مسئولان پرادعای ما نه سیاست درستی دارند نه از اقتصاد سر در می آورند و نه … که مجموع این عوامل شرایط را برای بازنشستگان سخت کرده است.

به امید روزی که اوضاع کشورمان هم بهتر شود.

www.ulkamiz.ir


نمایش بیشتر

نوشته های مشابه

یک دیدگاه

  1. سلام بر برادر مارامایی نوشته اید ” اگر همین پول را کلا یا نصف مقدار پول بازنشستگی را از هر کارمندی در جایی مسئولان ادارات سرمایه گذاری کنند ” لطفا چنین پیشنهادی را ندهید می خواهید همان پولی را هم که در آخر دوران بازنشستگی می دهند را ندهند کدام سرمایه گذاری کدام سهام؟؟؟ خودت به نگاهی به بورس بنداز در کدام دو روز متوالی سبز بوده همیشه آزیر خطر قرمز را نشان می دهد. در اخر می گویند که صندوق ورشکست شده و پولی بابت دادن نداریم و همانی هم که می دادند. گم و گور می شود یک آب هم روش.

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد.

دکمه بازگشت به بالا