در رثای عزیزی از عزیزان، یکی ازهزاران

پایگاه خبری اولکامیز- دکتر جلال الدین سیدی :
کرونا و سوء تدبیر دو تیغهء یک قیچی هستند که گلهای فراوانی از گلستان ما را همچنان قبچی می کنند و هر دو به یک اندازه جنایت پیشه اند.

لاچین قره جه هم یکی از قربانیان این جنایت شد. مثل هزاران عزیزی که داغشان بر دل معززینشان نشست.

کاکا لاچین را از دیرباز می شناسم. از حوالی سال ۵۸، فعال وخوش فکر بود، خطاهای کمی هم نداشت، اما دلش برای مردم می تپید. با هم اختلاف نظر و عمل کمی نداشتیم، اما هیچگاه همدیگر را مات نمی کردیم، به کیش دادن اکتفا می کردیم. چون می دانستیم وجود ما برای جامعه بیش از ضرر هایش منافع دارد.

دو خصیصهء برجستهء کاکا مهارتش در برنامه ریزی و همچنین سکوت بود. من در دومی اش کم می آورم، هنوز هم تمرین می کنم. هر چند نگرانی همیشگی ام اینست که در تشخیص جایی که باید سکوت کرد و جایی که نباید سکوت کرد دچار اشتباه نشوم. به هرحال کاکا لاچین در تحمل و سکوت از من پیش بود.

این رسم نامطلوب روزگار ماست که تا وقتی هستیم کمتر از هم تعریف وتمجید می کنیم، شاید فرصتش پیش نمی آید، شاید هم احساس لزومش.

به هرحال کاکا لاچین هم گذاشت رفت. راست می گویند جای خالی اش را نمی توان به این زودی وبه راحتی پر کرد.

وقتی کاکا رفت باخود گفتم گویا عزراییل دارد در محله ما پرسه می زند، شاید نوبت ما هم نزدیک باشد. لیکن بقول ماهی سیاه کوچولو تا وقتی می توان زندگی کرد از مرگ نباید هراسید.

نه از مرگ و نه از کرونا گلایه یی نداریم لیکن کسانی را که باعث استمرار پرپر شدن گلهای ما هستند، نه می بخشیم و نه فراموش می کنیم.

فقدان لاچین قره جه ضایعهء بزرگی برای جامعهء ما است. روحش شاد، به بستگان و دوستانش تسلیت عرض می کنم.

مرگ حق موعود است اما زندگی حق موجود. کسانی که حق موجود ما. وعزیزان ما را تباه کردند و می کنند کیفرخواست ما در پیشگاه عدل الهی گریبانگیر شان خواهد بود، دیرو زود دارد اما سوخت وسوز ندارد.

www.ulkamiz.ir