یادداشت

چراغ امید دل های خسته + تصاویر

پایگاه خبری اولکامیز – عاشرمحمد رئوفی، فعال فرهنگ و رسانه:

در روزگاری که درد و رنجِ تورم، بیکاری و مشکلات معیشتی، بر دوش مردم سنگینی می‌کند، دیدن مسئولانی که با جان و دل پای دردِ دل مردم می‌نشینند و برایشان چاره‌جویی می‌کنند، مایه دلگرمی است.

روز یکشنبه ۲۸ بهمن ۱۴۰۳ که به دفتر نماینده مردم شریف گنبد و داشلی برون، مهندس آق‌ارکاکلی، رفتم، صحنه‌ای دیدم که قلبم را لرزاند. زنان و مردان، پیر و جوان، با امید و گاه با دلی پردرد آمده بودند.

نگاه‌هایی که به دنبال روزنه‌ای برای حل مشکلاتشان می‌گشت. سالن پر بود، اتاق‌ها مملو از صداهایی که از دردِ زندگی می‌گفتند. اما در میان این ازدحام، چیزی روشن بود: گوش‌هایی که می‌شنیدند، دست‌هایی که برای کمک دراز شده بودند، دل‌هایی که برای مردم می‌تپیدند.

عدنان نیکنام و تیم همراهش، عبدی نور بهلکه، ناصر برخزی و دیگر عزیزان، بی‌وقفه پاسخگو بودند. نگاهشان خسته بود، اما قلبشان لبریز از مسئولیت. حتی برای یک احوالپرسی کوتاه هم فرصتی نبود، اما در همان شلوغی، هر کس که از در بیرون می‌رفت، حس می‌کرد که دیده و شنیده شده است.

چنین خدمت صادقانه‌ای را نمی‌توان نادیده گرفت. از صمیم قلب، برای این عزیزان که چراغ امید را در دل مردم روشن نگه می‌دارند، آرزوی توفیق دارم. شاید مشکلات یک‌شبه حل نشوند، اما همین که کسی باشد که درد مردم را بشنود، یعنی هنوز امید زنده است.

خدا قوت، دستتان را به گرمی می‌فشاریم!

www.ulkamiz.ir


نمایش بیشتر

نوشته های مشابه

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

دکمه بازگشت به بالا