حسرت و نگرانی جوانان
پایگاه خبری اولکامیز – حاج آنه محمد مارامایی: در روزگار نه چندان دور مردم جامعه ما دارای شرایط خاصی بودند که الآن وقتی به آن دوران نگاه می کنیم حسرت آن روزها را می خوریم. دورانی که جوانان بخاطر وجود شرایط روحی وجسمی در زندگی سرحال وشاداب بودند و چندان غم و غصه آنچنانی نداشتند.
جوانان با فراغ بال از امکانات نه چندان زیاد تفریحی وسرگرمی بخوبی استفاده می کردند از جمله زمین های ورزشی.منابع طبیعی چون رودخانه برای آب تنی. شنا کردن..مراسمات خاص جامعه چون عروسی ها .جشن ها و….
مثلا درهرروز درزمین های ورزشی شهر وروستا بعد از اذان عصر مردمان زیادی ازجمله جوانان جمع می شدند وهر گروهی به ورزش های خاصی سرگرم می شدند اکثرا فوتبال.والیبال.
افراد دیگری که اهل ورزش و… نبودند غرق تماشای بازی جوانان می شدند ودور زمین ورزشی حلقه می زدند هورا می کشیدند دست می زدند .جیغ می زدند و… .
خلاصه روزها را درچنین وضعیتی می گذراندند وشب ها هم درجاهای خاص چون عروسی ها.جشن ها و… جمع می شدند.با سرگرمی های خاص خودشان ازجمله گوش کردن به خواننده ها(بخشی ها).بازیها وورزش های محلی چون کشتی گرفتن .دویدن .گل یا پوچ بازی کردن.طناب کشی و…
عجیب اینکه غم ونگرانی درمیان مردم یا اصلا دیده نمی شد ویا خیلی کم دیده می شد.اما متأسفانه روزگار با گذشت زمان دچار تغییرات بدی شد. گرانی. گسترش مواد مخدر.تورم بیکاری و… شد
همه این جریانات مردم بخصوص جوانان را به انواع معضلات دچار ساخت ودیگر آرام آرام آن همه سرگرمی ها .بازیهاو… بکلی فراموش شد.وسال بسال اوضاع جامعه ازهرنظر بد وبدتر شد.
حاکمان ومسئولان جامعه هم بدون توجه به این مشکلات مردم بخصوص جوانان همچنان غرق شعار دادن .وعده دادن و…مشغولند.نه با نابودی جوانان کاری دارند.نه با ازهم پاشیدگی خانواده هاکار دارند و…
متأسفانه روزگار ما ایرانیان اصلا خوب نیست وهمه حیران ازاین وضعیت .عجیب اینکه مردم دیگر امیدی به بهبود وضعیت هم ندارند تا بلکه با این امید کمی از مشکلات فکری وروحی با دادن وعده فردای بهتر حداقل خود را شاد کنند.
جوانانی که با مدارک عالی علمی که حتی بعضی از آنها با داشتن یک مدرک تحصیلی عالی دوباره از اول دریک رشته دیگر دانشگاهی به امید استخدام با رشته جدید مشغول تحصیل هستند اما با گرفتن مدرک تحصیلی دیگر بازهم بیکار هستند.
ای مسئولان دیگر جوانان چکاری باید انجام دهند تا خودرا ازاین وضعیت نجات دهند؟ چرا با علم به بی ارزش شدن مدارک تحصیلی دانشگاهی بازهم دانشگاههای متعدد دانشجو می پذیرند.وکلی ازاوقات جوانان وکلی ازاقتصاد خانواده ها را ازبین می برند؟
اگر واقعا نمی توانید دارندگان مدارک عالی دانشگاهی را استخدام کنید حداقل دانشگاهها را بکلی تعطیل یا تعداد آنها را محدود کنید ویا شرایط خاصی بگذارید که فقط جوانان نخبه وبسیار زرنگ و… تحصیل نمایند.نه اینکه دانشگاهها. دانشجویان بامعدل مثلا ده را پذیرش نمایند.
آیا می دانید پذیرش دانشجویان با معدل پایین چه خسارت های زیادی به جامعه وارد می شود؟ وچه نیروهایی ازجوانان هدر می رود؟
خلاصه اینکه اوضاع مملکت ما بکلی نابود گشته است.به هر اموری توجه نمائیم متوجه واقعیت های دردناکی می شویم.واقعیت هایی که مردم وجوانان را اززندگی کردن دلسرد می نماید .
جوانان ناامید از این وضعیت دچار چه مشکلات حادی می شود که اگر کارشناسان امور آنها را بررسی وتجزیه وتحلیل نمایند.به عمق فجایع درجامعه پی خواهیم برد.
اما کو گوش شنوا و کو چشم بینا و اصلا کو حاکم و مسئولی که بفکر این امورات. دردها. .رنج ها و… مردم جامعه بخصوص جوانان باشد.
خدا انشاءالله که مسئولان رده بالای مملکت ما را کمی بینش.عقل.وجدان .حس مسئولیت و… دهد .تا جوانان مملکت مان را درک کنند.وبا اقدامات اصولی واساسی زمینه امید به آینده را به جوانان مملکت مان بدهند.
www.ulkamiz.ir
