پیشوند استادی شایسته شماست
پایگاه خبری اولکامیز- جعفر کشته گر : در روزهای اخیر دو دیدگاه از دو فرهیخته ایران زمین توجه ام را جلب کرد. هر دو نویسنده، آشنای به فرهنگ و کتاب و قلم، یکی گفت‌وگوی اولکامیز با استاد عنصری و دیگری گپ صمیمی شبکه سه سیما به مناسبت روز زبان مادری با استاد عمرانی …
یکی از دیار مختومقلی؛ نقطه عطف زبان ترکمنی و دیگری از دیار یعقوب لیث؛ زنده کننده زبان پارسی،
از این سو ترکمن صحرایی که هویت خود را به تاخت و تاز روس ها، قجر و پهلوی نباخت و از آن سو سیستانی که در برابر تیمورلنگ، خلافای بغداد و سردار اعلم قد خم نکرد.
نمی خواهم از آثار و نوشته های این دو بزرگوار در زمینه فرهنگ و غِنای زبان مادری شان بگویم که با اندکی تحقیق و جستجو در فضای مجازی قابل دسترسی است.
آنچه حس تحسین مرا نسبت به این دو فرهیخته برانگیخت خصلت و صفت احترام و تعامل با اقوام دیگر است؛ ببینید استاد عنصری چه می گوید :
« . . . تعصب و جانبداری افراطی از یک عقیده، از یک نژاد، از یک قوم، از یک گروه اجتماعی با هر استدلالی که همراه باشد مذموم و نکوهیده است. در مناسبات اجتماعی این خصلت آفتی بزرگ برای سلامت و امنیت جامعه است. به ویژه توجه به این نکته در زمان و مکانی اهمیت می‌یابد که شرائط عینی و بستر ذهنی لازم برای بروز و ظهور این / اندیشه / مهیا باشد.
بافت جامعه‌ی ایران کثیرالقوم است. هر یک از این اقوام نیز دارای پیشینه‌ی تاریخی و مواریث فرهنگی هستند که مجموعا / هویت قومی / آن گروه اجتماعی را تشکیل می‌دهد.حاملان ابن هویت قومی در روابط اجتماعی خود باید این نکته‌ی بنیادی را مد‌نظر داشته باشند که همان‌طور که خود دل‌بسته‌ی هویت قومی‌شان هستند، دیگر گروه‌های قومی نیز به همان میزان به هویت قومی خود حساسیت دارند.
بر این اساس، اصل احترام به هویت قومی دیگری باید به عنوان برنامه و شعار اساسی در تعاملات اجتماعی ملت ما باشد. این امر زمانی ضرورت می‌یابد که حقیقت (یک ملت واحد بودن) را در چارچوب جغرافیای ایران درک کرده باشیم.»
و استاد عمرانی در پخش زنده شبکه سه سیما : «اما دوست مون یک قطعه ترکمنی هم خوندن اجازه بدهید من یک خاطره رو نقل کنم . . . دو نفر در تهران به زبانی که برایم ناآشنا بود سخن می گفتند و توجهم جلب شد که این رو تا حالا نشنیدم . . . من از روی کنجکاوی سوال کردم به چه زبانی سخن می گویید، گفتند : ترکمنی اونقدر خوشحال شدم از این کشف که شما یک قطعه چیز با ارزش را کشف می کنید.»
و در جای دیگر مکتوب نمودند که : « فرخنده باد رنگین کمان اقوام و طوایف و تیره‌های ایرانی که همه با هم سرزمینی به نام عزیز ایران را ساخته و پرداخته‌اند. بلوچ یکی از تیره‌های ارجمند این رنگین کمان است.»
کوتاه سخن اینکه؛ این دیدگاه فرهیختگان ماست چقدر دوراندیش، چقدر فراتر از ایل و تبار، چقدر جامع و کامل، چقدر در مدار انسانیت و چقدر آمیخته به رنگ خدایی، گاهی انسان به صاحبان خرد و اندیشه غبطه می خورد.
کاش آنچه در بلند مدت با گذر عمر و تجربه به یقین می رسد در کوتاه مدت و با آموختن به دست می آمد و می آموختیم که :
به جمعیت پناه آریم از باد پریشانی
اگر غفلت کند آهنگ ما هشیار هم باشیم
برای دیده‌بانی خواب را بر خویشتن بندیم
ز بهر پاسبانی دیدهٔ بیدار هم باشیم
جمال یکدیگر گردیم و عیب یکدیگر پوشیم
قبا و جبه و پیراهن و دستار هم باشیم
غم هم شادی هم دین هم دنیای هم گردیم
بلای یکدیگر را چاره و ناچار هم باشیم
به باطن خود بنگریم که در این نوسان بین « جاهلیت – عقلانیت – فرهیختگی » در کدام نقطه ی مدار سیر می کنیم ؟
ششم اسفند ماه ۱۳۹۹
منبع – کانال تلگرامی صریر خبر
