نگاه تحلیلگران: قومیت؛ ناجی اصلاحطلبان
پایگاه خبری اولکامیز – صلاحالدین خدیو، نویسنده و کنشگر سیاسی ساکن مهاباد، در یادداشتی تلگرامی نوشت: بررسی آرای #مسعود_پزشکیان و #سعید_جلیلی به تفکیک استانها حاوی دلالتهای جالبی است. این آمار بیانگر آن است که در غیاب مشارکت بالا، مسعود پزشکیان به مدد آرای قومیتی توانسته بر رقیب اصول گرایش تفوق یابد.
در استانهای آذربایجان غربی، شرقی، اردبیل، کردستان، کرمانشاه، ایلام، بلوجستان و گلستان و گیلان پزشکیان برتری قاطعی بر جلیلی دارد. در حالیکه در اصفهان، یزد، کرمان، سمنان، خراسان رضوی و مرکزی که در گذشته از پایگاههای اصلاحطلبی بودند، به رقیب تندرویش باخته است. در دو استان مهم مازندران و فارس هم دو کاندیدا رقابتی نزدیک با یکدیگر داشتهاند. آمار تفکیکی تهران و خوزستان هم هنوز اعلام نشده است.
این آمار بیانگر آنست که گرچه اصلاحطلبان توانستند در یک اتتخابات سرد بر رقیب اصولگرا پیروز شوند، اما این پیروزی ناپلئونی مرهون آرای قومیتی و تعلق پزشکیان به جامعەی ترک/آذری و بهنوعی کرد است.
این سخن بدین معناست که پویاییهای شکاف تندرو/میانهرو و محافظهکار/ تحولخواه، شکلدهندەی اصلی الگوی رفتاری مردم بود؛ اما در کنار آن قومیت او، به مزیتی در برابر رقیبی تبدیل شد که از این لحاظ نماد هویت غالب کشور به شمار می رفت.
گرچه فرسایش پایگاه اجتماعی مسالەی هر دو جناح سیاسی اصلی کشور است، اما احتمالا اصولگرایان دراینباره از یک زمینەی رای قویتری برخوردارند. بهطور مثال، اگر بخشی از آرای آنان را سازمانی و اتوبوسی بدانیم، باز نمیتوان منکر این شد که دستکم از ده میلیون رای ثابتقدم و همیشگی برخوردارند.
این وضعیت مبین پشت کردن بخش مهمی از جمعیت خاکستری به اصلاحطلبان است. جمعیتی که در دور اول شصت درصد و در دوم نصف واجدان شرایط رای را در بر گرفت.
با این اوصاف، اصولگرایان با وجود شکست سنگین و ناباوارانەشان، احتمالا روی این چهارده میلیون رای حساب کرده و آن را به سکویی برای جبران و ابزاری جهت کارشکنی در دولت منتخب تبدیل می کنند.
صعوبت کار پزشکیان صرفا از باب مواجهه با این اقلیت قدرتمند و سرسخت نیست. بخشی از مرددین تحولخواه و حتی محافظهکاران میانهرو روز جمعه، از نقطهنظر رقیبهراسی و ترس از حکومت مطلقەی جبهەی پایداری به کارزار انتخاباتی وی پیوستند.
علاوه بر اینها اصلاحطلبان، ترکها و کردهای هویتطلب و سنیهای ناراضی از تبعیض، پایگاه اجتماعی وی به شمار میروند. ازاینرو، حفظ توازن میان اینان و پیشگیری از تعارض منافع یکی از چالشهای اساسی دولت آینده خواهد بود./ راهبرد
www.ulkamiz.ir