در فراق خوجه دردی کر مرد اندیشه و خرد

پایگاه خبری اولکامیز- حمید کمی : مرگ انسان‌ های نیک و تأثیرگذار در زندگی نیازمندان جامعه بسیار جانکاه است و خوجه دردی کر یکی از این انسان ها بود. هنوز جامعه دردمند ما و جوانان زندگی باخته مان نیاز مبرم به او داشتند.

قاطعانه می توانم بگویم که خوجه دردی با رفتن خود خیلی از این جوانان را یتیم گذاشت. او مرجع و ملجا آنها بود.

درست در زمان نیاز آنان حاضر می شد و با سخنان منطقی،علمی و بیانی شیرین و گیرا با چاشنی طنز دردمندان را آرام می کرد.

واقعا دم مسیحایی داشت. این نتیجه سال ها مطالعه و تفکر و اندیشه بود.

هیچ وقت از مطالعه دست برنداشت. قلم شیوا و جذابی داشت. با وجودیکه از بزرگان طنز ترکمن صحرا بود ولی هیچ ادعایی نداشت.

اهالی مطالعه بیشتر او را با نام “توقماق” که تخلص او در طنزنویسی بود، می شناسند.

یکی از  افتخاراتم در زندگی، چاپ طنزهای او در نشریه صحرا و همکاری با او بود.

این انسان فرهیخته توانسته بود اندیشه و عمل را یکجا جمع کند. هرچه خوانده و دریافته بود را در کمک به دیگران بکار می بست.

بدون استناد به دلایل علمی و منطقی صحبت نمی کرد. او به دلیل راهی که پیش گرفته بود و ارتباطی که با قشر پایین جامعه داشت، توجیهات علمی را با استادی تمام قابل فهم برای همه بیان می کرد. همین خصلت امکان ارتباط با تمام سطوح جامعه را به او داده بود.

راهت پر رهرو باد ای مرد بزرگ اندیشه و عمل.

www.ulkamiz.ir