یادداشت

خیّرین را ارج نهیم

چون که صد آمد نود هم پیش ماست*

پایگاه خبری اولکامیز – لطیف ایزدی: چند روز پیش مطلبی کوتاه ولی کنایه آمیز با تیتر « کَرَم داران بی دَرَم، دَرَم داران بی کَرَم » به قلم وحید دلیجه فعال رسانه آق قلایی در فضای مجازی انعکاس یافت که تصویر خاج محمد طاهری خیّر و نیکوکار گنبدی در بالای آن نقش بسته بود. و اما مطلب این بود:

« خیر واقعی دنبال نام نیست، بلکه دنبال عاقبت بخیر است، نمونه بارز آن آقای حاج محمد طاهری است، کلان ترین پروژه خیری در در گنبد را استارت زد، نه دنبال رسانه ای کردن بود و نه دنبال هیاهو. برخی افراد با کار خیر، نام خود را  برای همیشه جاودانه می کنند، محمدی ها با ساخت بیمارستان در گنبد و طاهری ها با ساخت دانشگاه پرستاری ، و آلجلیل ها با ساخت بیمارستان در آق قلا  از جمله خانواده های اصیل ترکمن صحرا هستند که نه بفکر نام هستند و نه دنبال هیاهو.»

در این باره چند نکته کوتاه و مشفقانه را یادآور می شوم:

۱ – این مطلب درست دو روز بعد از جشن ازدواج ۳۰ زوج جوان که به همت پیغمبرقلی سعادت نژاد خیّر گنبدی برگزار شد به صورت وسیعی در شبکه های اجتماعی نشر یافت و به مخاطبان القاء می کرد که بانی این کار خیر به دنبال نام بوده و اهل هیاهو است.

۲- ایشان در سنوات گذشته ۸۱ زوج را به خانه بخت فرستاده است. مهر امسال که چهارمین دوره بود برای ۳۰ زوج جوان جشن گرفت. پس به دنبال نام بودن محلی از اعراب ندارد.

۳- گفته اند: « کار نیکو کردن از پر کردن است » طبیعی است که وقتی کسی در سطح کلان عمل خیر انجام می دهد توسط خبرنگاران و اصحاب رسانه به صورت گسترده بازتاب می یابد و در بین مردم نام و آوازه اش می پیچد.

۴- مسلما کارهای خیر بزرگ برای بانیان آنها علاوه بر اجر و پاداش اخروی، نام، شهرت، منزلت و پایگاه اجتماعی به ارمغان خواهد آورد چنانکه مولانا می گوید: « چون که صد آمد نود هم پیش ماست »

۵- در مطلب مذکور تناقض دیده می شود چرا که نویسنده از خیرین محترم حاج محمد طاهری، محمدی ها ( احمد و ولی محمد )، آقجان حاجی آل جلیل به گونه ای نام برده که گویی کار خیر آنها رسانه ای نشده است در حالیکه همه در رسانه ها بارتاب داشته است و در واقع به باور این قلم رسانه ای شدن کارهای خیر امری بدیهی، مهم و لازم است.

۶ – عنوان مطلب که مصراعی از سعدی است و در ستایش نیکوکاری و سخاوت می باشد با محتوایی که از متن دریافت می شود تناسب و همخوانی ندارد.

۷- نوشته مذکور سوگیری و جهت دهی دارد و الا چرا نامی از پیغمبرقلی موحد ( پیخی حاجی ) خیّر و نیکوکار نام آشنای آق قلایی در آن دیده نمی شود؟ آیا نویسنده از اقدامات نیک و عام المنفعه ایشان بی خبر است؟!

۸-این قلم اذعان دارد که خیرین و نیکوکاران ترکمن صحرا برای رضای خدا و خدمت به مردم اقدام به کار خیر نموده اند و هرگز به دنبال نام و شهرت نبوده و نیستند و از هیاهو هم به دور هستند.

۹- سخن آخر اینکه قدر همه نیکان و خیرین را بدانیم و در خد توان  آنها را تشویق، ترغیب و حمایت کنیم و دلگرمی ببخشیم.

*مصراعی از مولانا

www.ulkamiz.ir


نمایش بیشتر

نوشته های مشابه

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد.

همچنین ببینید
بستن
دکمه بازگشت به بالا