خبرنگار حاذق و پرکار

پایگاه خبری اولکامیز – فقدان دوست بزرگوارمان، خبرنگار  پیشکسوت و جسور،  فعال سیاسی ، اجتماعی و فرهنگی،خوش قلم، آگاه، نجیب و انسان دلسوز ودلرحم و پیشتاز در رفع مشاکل دردمندان و پایبند به اصول اخلاق و صاحب صفا و انصاف مرحوم آقای آنا محمد بیات را به خانواده گرامی و دوستان و همکاران اهل قلمشان در استان گلستان بویژه ترکمن صحرا تسلیت عرض می نمایم.

از خداوند رحیم و غفور مسألت دارم که سایه رحمت و مغفرت خویش را نصیب ایشان بفرماید و برای بازماندگانش صبر جزیل عنایت فرماید

بیات عزیز روزهای خوب بودن با تو را نمی‌توان به راحتی فراموش کرد. تو باور اراده بودی و عزم راسخ توانستن. سخت است از تو نوشتن. سخت است درباره تو گفتن.

اما بیات عزیز! خوب به یاد دارم که چگونه اشتیاق نوشتن و گزارشگری خبرهای عام المنفعه داشتی .

نیک به یاد دارم که  در گزارش خبرها حاذق بودی و چالاک. پرکار بودی و شاداب. نام تو همواره وصف گفته‌های مردم بود در میان جامعه، در مثل پرکاری و خستگی ناپذیری.

 نام تو اشتیاق در خدمت به مردم بود و نترسیدن از خطر.

بیات عزیز! نیک به یادم دارم که چگونه در شرایط مختلف فعالیت های سیاسی ، اجتماعی و فرهنگی، در صف اول بودی و می درخشیدی. حال آسوده بخواب که نامت نیک شده و جایت ماندگار.

نبودنت، باورم نیست نه اکنون و نه فردا، اما باور دارم که خاطرات حضورت در قلب‌ها ماندنی شده است. خنده‌هایت. گله‌هایت. رفاقت‌هایت. صداقتت و صدالبته مهربانیت.

 تو باور بودنی، حال آسوده بخواب که خاطرت جاودانه شد و حضورت ماندگار.

بیات عزیز ! با چشم های مهربانت رفتی و حالا لبخند دوست داشتنی ات را باید در پس قاب ها جستجو کنیم. نیستی اما تمام قد در قاب دل مان جا گرفته‌ای. مرگ برای تو بی انصافی است برای آنها که در دل می مانند، نبودن معنایی ندارد. اهل قلم و رسانه هایش دیگر بیات دوست داشتنی را ندارند.

 دل مان تنگ می شود برای مهربانی و رفاقتت. حالا ما ماندیم و خاطراتی نه دیر و نه دور. همین نزدیکی هستی. به اندازه چشم فرو بستن و تصور صورت مهربانت پشت پلک هایمان.

داغ با زمان فراموش می شود. این را همه گفته ایم و نوشته ایم و خوانده ایم. برف های کوههاروزی آب خواهند شد، سرمای نبودن تو اما تمام نمی شود… نمی شود و نمی شود.

روحت شاد و یادت گرامی

دکتر حکیم کوچکی

www.ulkamiz.ir