قدر همدیگر را تا زنده ایم بدانیم      

پایگاه خبری اولکامیز – محمد خوجه؛ عضو شورای نویسندگان اولکامیز نوشت:

تا وقتی کسی در کنار ما هست و می بینیمش اما وقتی از این دنیا رفت حسرت و غم اندوه فرو می‌رویم که اصلا قدرشون نمیدانستیم. بودنش برایمان نعمت و  راهنما بود اما بهش حرمت و ارزش هم قائل نبودیم وقتی از دنیا رفت همه برایش بیدار می‌شوند و یار؛ یاور می‌شنوند.

فکر میکنیم فرصت زیادی داریم اما همین لحظه یا همین ثانیه آخرین لحظه ی و ثانیه ی باشد داریم نفس میکشیم پس قبل از رفتن از این دنیا  همدیگر درک کنیم؛ عشق بورزیم ؛ دوست همدیگر باشیم ؛  یارو یاور همدیگر باشیم  ؛ کسی را ناراحت نکنیم تا بعدا به فکر جبران وعذرخواهی باشیم. دنیا طولانی نیست شاید همین لحظه برای رفتن نوبت من تو باشد وقت تنگ است نمی‌دانیم تا کی وقت داریم و هیچ کس نمیداند تا آخرین خداحافظی چه قدر باقی مانده است.

 خداوند متعال در قرآن کریم سوره‌ اسرا ایه ۳۶ میفرماید: ” و (ای انسان) هرگز آنچه را که بدان علم و اطمینان نداری دنبال نکن که چشم و گوش و دل همه مسئولند همه اینها مورد بازخواست قرار خواهند گرفت.”

از این آیه شریفه می‌فهمیم که در حضور و دادگاه الهی و در قیامت  نه تنها برخود انسان و دست ؛پا؛  پوست؛ استخوان؛ زبان ؛چشم و  اعضای انسان علیه ما شهادت میدهد بلکه دل انسان ؛ روح انسان ؛ نیت انسان ؛ هویت انسان در روز قیامت گواهی و شهادت میدهد در قیامت باطن و نیات هم بازخواست می‌شود یعنی از این کلام خدا  آیه شریفه ۳۶ اسرا  می‌فهمیم و درس بگیریم  که ؛ یعنی ای انسان مواظب باش شایعه پراکنی نکن؛ سوء ظن به دیگران نداشته باش؛ کلامت را بسنجی عاقلانه صحبت کن و مواظب گفتارت باش.

بازار شایعات را داغ نکن با نقل شنیده ها بی اساس بدون مدرک آبرو و حقوق افراد را از بین نبر ؛ با علم برو جلو و  پیروی از علم کن نه چیز دیگری ؛ غرور وکینه را از خود دور کن ؛ روح آدم ها را اعدام نکن ؛ با طناب دروغ کنایه وبدگویی گلوی آرامش آدم‌ها را فشار ندهی؛  بساط زرنگی هایتان را اطراف ادمها مهربان؛ ساده ومظلوم پهن نکن این عدالت و انصاف نیست …!

این زرنگی نیست بلکه ظلم است و باور کنید حتی کوچکترین جزیترین ضربه به این جور آدم‌ها تاوان دارد حواس ات باشد خدا بدجوری پشت آدم‌ها مهربان ؛ مظلوم و ساده ایستاده مبادا مورد قهر غصب خدا قرار بگیرید چون چوب خدا صدا ندارد . مگر چقدر زنده ایم که این همه با هم بد باشیم که تاب سعادت و حال خوب هم را نداشته باشیم ؟! که مدام از همدیگر بدگویی کنیم غیبت و خبرچین باشیم ؛ دروغ بگوییم ؛ دل همدیگر بشکنیم و روح همدیگر را زخمی و بیمار کنیم؟

بیاییم از غرور برترطلبی و از زد و خوردهای های کلامی ورفتاری  و از قضاوتها بی جاو تهی و نابجا دست برداریم و سعی کنیم به جای کینه کدورت نفرت؛ عشق ؛ مهربانی و دوستی را در بین خودمان بکاریم برای هم خوبیها را بخواهیم با خودمان با دیگران خوب باشیم. شاید همین لحظه آخرین لحظه ای باشیم روی این کره خاکی نفش میکشیم .

آگاه باشیم چند روز یا چند ماه وچند سال دیگر حسرت همین آدمهای که در کنارمان هست را خواهیم خورد . تمام ما شده همین یک مشت خاک بی صدا ؛ آنچه میماند جز نیکی و بدی ما است. تا چشم روی هم بذاریم می بینیم زندگی مون تمام شده است پس قدر همدیگر را حالا و تا زنده ایم بدانیم خاک چیزی را گرفت هرگز پس نمیدهد بنابراین خوبیها پخش کنیم و در غم وشادی همدیگر شریک باشیم زندگی دنیا این همه ارزش بدی کردن ندارد. 

بیایید با هم بودن ها درکنار عزیزان باشیم و از تک تک لحظه ها ؛لبخندها و نگاه ها لذت ببریم و محبت نثار کنیم عشق بورزیم و در کنار عزیزمان شادترین لحظات را خلق کنیم  و خاطره های خوب بسازیم واثر نیکی و سنت حسنه به یادگار بگذاریم . سرچشمه‌ی تمام اعمال وفضایل اخلاق زیبا و نیک و خوشایندی باشیم که دوست داریم انعکاس آن‌ها را در دیگران ببینیم .

www.ulkamiz.ir