تامل کوتاه بر یک نظر

پایگاه خبری اولکامیز- مطلب ذیل به قلم رشید آهنگری در نقد نوشته ی آرنه گلی تحریر شده است که در پی می آید :
آقای آرنه گلی ، از نگاه جامعه شناسی سیاسی هر جامعه بطور عام براساس نوع و اشکال بازخورد تعامل سه عنصر یعنی حاکمیت، نهادهای مدنی و مردم سمت و سوی سمتگیریهای خود را تعیین و تعریف میکنند.

در این مسیر میزان و محتوا و از طرفی چگونگی و ابعاد تاثراین عناصر یعنی مردم ، نهادهای مدنی چون احزاب و رسانه ها جمعیت ها، انجمن های سیاسی و صنفی، ….. و حاکمیت از همدیگر، خود بازتابی از مشخصه های جوامع دمکراتیک یا غیر میباشند. چرا که نهادهای مدنی در کنار آگاه بخشی و روشنگری، همینطور امکان ارتباط حداکثری مردم با حاکمیت را سازمان میبخشند.

در جوامعی که عنصر گفتمان با فرهنگ جامعه غریبه باشد و یا نهادهای مدنی چون رسانه ها و احزاب از حقوق مدنی برخوردار نباشند و یا در بازتاب نیازهای مردم و جامعه غیرفعال و غیرمؤثر باشند، در آنصورت نمیتوان انتظار گرایش بسوی دمکراتیزه شدن جامعه را داشت.

در اساس رسانه ها بعنوان نهادی مدنی بایستی افکار جامعه را در نمادهای گوناگون آن طرح و مورد بحث قرار بدهند. این بدین معنا نیست که رسانه ها از جایگاه نهادی مدنی بازتابگر تنها یک تفکر و یا یک اندیشه باشند، بلکه رسانه ها بیانگر و بازتاب دهنده گونه های مختلف افکار موجود در جامعه هستند. رسانه ها با طرح و به میان کشیدن افکار گوناگون موجود در جامعه و از طریق دامن زدن به گفتمانی دمکراتیک حول مسایل و نیازهای مردم و جامعه، نیروی فکری آن را در مسیر رشد و توسعه صیقل میدهند.

ازاین منظر انتشار مطلب مورد بحث آقای آرنه گلی از طریق نشریه اولکامیز امری کاملا مدنی و در راستای آگاهی گری، تلاشی مسئولانه میباشد.

البته بنا به اظهارات اقای گلی در این نوشته تحریفهایی صورت گرفته است. اما گزینه های تحریف در متن مذکور و تشخیص آن تنها از طرف افراد آگاه بدان قابل تشخیص و قابل توضیح میباشند که این خود امکانی برای آگاه بخشی جامعه میباشد.

بطور مثال مجموعه نظرات و داده های تاریخی شما از جایگاه یک تاریخ دان و ارجاع خوانندگان و دیگر ناظران به نمایی دیگر از حقایق تاریخی ملتمان خود برآیند و ناشی از نتیجه انتشار متن مورد بحث شما از طریق نشریه اولکامیز میباشد که شما بنا به و در چارچوب تخصص تان مبادرت به بازگویی و بازنمایی از آن دوران نموده اید که در راستای روشنگری گامی سازنده و روشنگرانه میباشند.

اگر قرار براین باشند که رسانه ها تنها براساس خواسته و برحسب سلیقه عده ای خاص انجام وظیفه نمایند ، در آنصورت چگونه بایستی دیگر نظرات و افکار امکان بیان بیابند. دروغها و تحریفها تنها در پرتو برخوردی عقلانی ودر برخورد با خرد است که اعتبار و ارزش تحریف شده خودش را از دست می دهند و خواهند داد.

بقول استوارت میل : «چون آدمیان خطاپذیرند هیچ کس حق ندارد عقیدۀ مخالف را خاموش کند؛ زبرا عقیدۀ تازه ای که مخالف عقیدۀ مرسوم است، یا حقیقت است یا از حقیقت بهره ای دارد یا خلاف حقیقت است. اگر عقیده ای که آن را خاموش می کنیم عین حقیقت باشد، نه تنها با خاموش کردن آن نسبت به صاحب عقیده جنایت کرده ایم بلکه نسبت به سایر افراد آدمی و نیز به نسلهای آینده جنایت کرده ایم؛ زیرا حقیقت نجات دهندۀ آدمی است و با خاموش کردن آن از آدمیان رهانندۀ آنان را گرفته ایم. اگر نیمی از حقیقت باشد باز حکم همان است. اما به فرض اینکه عقیده ای که آن را خاموش می کنیم خلاف حقیقت باشد و به فرض اینکه ما خطاپذیر نباشیم و بدانیم که این عقیده خلاف حقیقت است، باز خاموش کردن آن گناه است؛ زیرا وجود آن لازم است تا حقیقت در برخورد با آن جلوه و تابناکی بیشتری پیدا کند.»

آقای آرنه گلی؛ از این منظر این نظر شما مبنی بر»واقعا که… متأسفم که سایت اولکأمیز این چنین چرندیات ضد تورکمنی را چاپ و منتشر می کند.»

بعنوان یک باور چندان با منطق و فرهنگ گفتمانی مدنی سنخیتی ندارد. متاسفانه تا به امروز در جامعه فکری گفتمانی ما این تفکر وأین باور و این فرهنگ که » ارزش بحث کردن ندارد و یا بی محتواست و مطلب ضعیف است یا چرندیات و یا… »

به روند همگراییها و همفکری مابین نیروهای آن ضربات جدی و گاها ضربات جبران ناپذیری را وارد ساخته است. روندی که امروز به روشنی شاهد نتایج و دستاوردهای مخرب و تخریبی آن هستیم.

کوشش بکنیم بجای فاصله اندازی مابین روشنفکران جامعه، رویکردی بسوی همگرایی و همفکری داشته باشیم و در مسیر این گرایش ورود و تقویت گفتمانهای گسترده از جمله نیازهای عاجل و سازنده ای میباشند که تنها از درون درکی عقلانی بر می تابند و توسط نیروی خرد جمعی قابل دسترسی میباشند. یکشنبه ۱۲ بهمن ۱۳۹۹

منبع – وبلاگ turkmentalk