یادداشت

اعدام یا نه به اعدام

پایگاه خبری اولکامیز – ح . ق . طریک * :  روز جمعه ۶ ام مرداد ماه سال ۹۶ دو نوجوان ترکمن به نام های عدنان آق آتابای۱۵ ساله و مهران پورقاضی۱۶ ساله هر دو ساکن گنبد، شب هنگام به خانه نمی آیند و با خاموش شدن موبایل هایشان موج ترس و وحشت به خانواده این دو نوجوان سرازیر می شود.

فردای آن روز تمامی فضای مجازی در ترکمن صحرا از عکس این دو نوجوان پر می شود و گم شدن عدنان و مهران سوژه روز می شود. پس از پیدا شدن جسد عدنان و مهران در اطراف روستای آجی قوشان موج خشم و نفرت از قاتل یا قاتلان در ترکمن صحرا موج می زد. جنایت هولناک که موجب قتل دو نوجوان شده بود. یک هفته بعد قاتل پیدا شد.

عارف امین پور (۲۱ ساله) حوالی ساعت ۴ صبح در روستای گدایجه در منزل پدریش دستگیر میشود.  وی بعد از ۴۸ ساعت به قتل عدنان و مهران اعتراف می کند و انگیزه قتل را احتمال ارتباط عدنان با دختر عمه اش که خود نیز آن را دوست داشته است بیان میکند.

عارف از یک خانواده ورزشکار بوده و خود نیز رزمی کار بوده است. پرونده قتل عدنان و مهران بعد از کش و قوس های فراوان با حکم قاضی عسکری در شعبه چهارم بخش کیفری گنبد با حکم اعدام عارف و با تایید دیوان عدالت کشوری بسته شد و دو نفر از همدستان عارف نیز به زندان محکوم شدند.

سحرگاه دوشنبه هفتم مهر ماه حکم اعدام عارف  در محوطه زندان گنبد اجرا شد و سومین جوان ترکمن هم درگیر این پرونده از این دنیا رفت. اما موضوع مهم در این پرونده نوع رفتار و واکنش مردم ترکمن صحرا به این قتل می باشد.

خشم عمومی و نفرت در روزهای اولیه بسیار بالا بود و همه خواهان اعدام سریع قاتل بودند. زمان گذشت. شاید کرونا و شاید دل مردم ترکمن صحرا کمی نرم شده باشد ولی به هر حال بخشی از مردم خواهان بخشش عارف از طرف خانواده های مقتول شدند.

حالا خیلی ها از اعدام عارف خشنود نیستند و دعا کردند که خانواده های مقتول ببخشند. ولی کاش عارف اینگونه دست به قتل نمیشد ، کاش عدنان و مهران امروز زنده بودند و عارف هم اعدام نمیشد. کاش عارف عاشق نمیشد و کاش حسرت به دل از دست دادن ۳ جوان ترکمن نمیشدیم. * خبرنگار

www.ulkamiz.ir


نمایش بیشتر

نوشته های مشابه

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

همچنین ببینید
بستن
دکمه بازگشت به بالا