یادداشت

اتفاق خوب در آق آباد

پایگاه خبری اولکامیز- گاهی اوقات اتفاق های خوب به انسان امید می دهد و او را به کار و زندگی دلگرمتر می سازد. در زمانه ی کرونایی که وفور خبرهای بد و منفی ذهن و روان آدمی را رنج می دهند شنیدن و دیدن خبر خوب خود غنیمتی است.

هفته گذشته شاهد وقوع رویداد خوب و مثبت در روستای آق آباد که گویی شهری کوچک می باشد بودم. حادثه ای فرهنگی و علمی که روحیه بخش بود و تاثیرگذار.

داستان از این قرار بود که مدیر فعال دبیرستان ابوذر غفاری ،سعید بغدادی در اقدامی شایسته دانش اموز موفقش را به مدرسه دعوت کرده بود. شاگردی که با تلاش و همت  در آزمون سراسری کنکور رتبه ۲۶۶ را کسب نموده بود. دانش اموزی که به گفته خودش  فقط یک کتاب تست را مطالعه نموده است. او کسی نبود جز صادق صوفی زاده ساکن روستای عرب سورنک و از خویشاوندان پولاد صوفی زاده همکار فرهنگی و نویسنده ام.

صادق سال گذشته دانش آموزم بود. کم حرف و آرام. سر به زیر و فکور. کوشا و پویا. قلم ش ستودنی بود و استعدادی شگرف در ادبیات  داشت . نوشته هایش در درس نگارش خواندنی و جذاب بود.

دوشنبه هفتم مهر ماه ۹۹ صوفی زاده میهمان مدرسه ای بود که سه سال تمام در آن درس خوانده بود. پس از حضورش با عوامل مدرسه ، دبیران و دانش آموزان سلام  و احوالپرسی کرد. به پیشنهاد همکارم آقای آغیل، با صادق که سال گذشته شاگردم بود گفتگوی رسانه ای انجام دادم که در سایت و کانال اولکامیز منتشر گردید. وی در آن مصاحبه اعتماد به نفس بالایی از خود نشان داد و شاه کلید سخنانش خود باوری بود.

پس از مصاحبه در زنگ سوم به همراه مدیر ، مشاور و مربی پرورشی به کلاس ۳۰۱ که درس نگارش داشتند رفتیم . بچه های خوش استعداد و علاقمند دوازدهم انسانی با حضور ما مسرور و مشعوف شدند. ابتدا مدیر مدرسه دانش اموزان را به داشتن انگیزه بالا و اراده قوی برای موفقیت در تحصیلات توصیه کرد و صادق صوفی زاده را برای آنها یک الگوی مناسب دانست. سپس دوست و  همکار فاضلم ابراهیم تلنگ کارشناس برنامه ریزی و مشاوره در باره کنکور سخن گفت و به لزوم برنامه ریزی و نظم تاکید کرد و  پیروزی را از آن کسانی دانست که هدفمند و با برنامه گام های محکم و جدی بر می دارند.

پس از او به پیشنهاد مدیر مدرسه ، صادق صوفی زاده به زبان شیرین ترکمنی با بچه ها چند کلمه ای صحبت کرد و بار دیگر به حود باوری تاکید داشت و موفقیت را در دستان خود دانش آموزان دانست. سپس همکار دلسوزم حمید سالمی مربی پرورشی مدسه، از دانش آموزان خواست سئوالات خود را از صادق مطرح کنند و پاسخ بشنوند.

در آخر جلسه صادق صوفی زاده دانش آموز ساعی و مودب مدرسه را با بچه ها در کلاس تنها گذاشتیم. زنگ پایان به صدا در آمد و مدیر مدرسه در سالن به رسم یادبود هدیه ای ارزشمند به صادق تقدیم نمود و او با خاطری خوش و خیالی آسوده و امید به فردایی بهتر به روستای باصفایش بازگشت .

لطیف ایزدی ، دبیر ادبیات / ۱۱ مهر ماه ۱۳۹۹


نمایش بیشتر

نوشته های مشابه

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

همچنین ببینید
بستن
دکمه بازگشت به بالا